Περί κοπώσεως...

 

   «Την ώρα της ύστατης κόπωσης δεν υπάρχουν πια φιλοσοφικές ερωτήσεις. Ο χρόνος αυτός είναι ταυτόχρονα και χώρος και αυτός ο χωροχρόνος είναι μαζί και η ιστορία. Η βροχή που πέφτει πάνω στο σφυγμό του κουρασμένου έχει την ίδια αξία με το θέαμα του διαβάτη από την άλλη μεριά του ποταμού ενώ το κουρασμένο μου βλέμμα είμαι τώρα εγώ ο ίδιος»

Peter Handke, Περί Κοπώσεως

   Ο μύθος του Προμηθέα προσφέρεται επίσης να ερμηνευτεί ως αναπαράσταση του ψυχικού μηχανισμού του σημερινού ανθρώπου που χρησιμοποιεί βία εναντίον του και διεξάγει ένα εξοντωτικό πόλεμο εναντίον του εαυτού του. Και ο ίδιος φαντάζεται τον εαυτό του ελεύθερο είναι στην πραγματικότητα αλυσοδεμένος σαν τον Προμηθέα.

  Ο αετός, που τρέφεται με το συκώτι του που κάθε μέρα μεγαλώνει ξανά, είναι το alter ego του με το οποίο είναι σε πόλεμο. Έτσι γίνεται  κατανοητή η σχέση μεταξύ του Προμηθέα και του αετού όπου η σχέση με τον εαυτό καταλήγει σε μία σχέση της αυτοεκμετάλλευσης. Ο πόνος στο συκώτι και η ανικανότητα αντιμετώπισης του πόνου είναι η Κόπωση. Ο Προμηθέας κυριεύεται έτσι, ως υποκείμενο αυτοεκμετάλλευσης από μια Ατελείωτη Κούραση. 

 

  ~~~

Το αρχέτυπο της Κοινωνίας της Κούρασης

 

  Όταν τα αποθέματα της ενέργειας σου εξαντλούνται πριν ακόμα τελειώσουν οι καθημερινές σου δραστηριότητες είναι απαραίτητο να διερευνήσεις τα αίτια, αντιμετωπίζοντας την κατάσταση αυτή η οποία αναμφισβήτητα σου στερεί πολλά στο δίπτυχο της καλής διάθεσης – απόδοσης.

 Peter Handke

 Το πλήθος των λέξεων που υπάρχουν για να περιγραφούν όλα τα στάδια της κούρασης από τους υπερβολικά γρήγορους καθημερινούς ρυθμούς είναι η απόδειξη ότι αυτή είναι η «αρρώστια» της εποχής. Και που οδηγούν το «multitasking» και το τρέξιμο των  υψηλών επιδόσεων;

  Η εμμονή με την υπερκινητικότητα και η ολοένα και πιο έντονη τάση για πολλαπλές εργασίες προκαλούν διαταραχές καταθλιπτικής και νευρωτικής φύσης. Αυτές οι εκφράσεις αδιαθεσίας και «κούρασης» ερμηνεύονται ως προφανή συνέπεια της αδυναμίας του υποκειμένου να διατηρήσει τους ρυθμούς της αναγκαστικής υπερπαραγωγής. Αυτό συμβαίνει σε ένα πλαίσιο στο οποίο δεν υπάρχει πλέον ένα κοινωνικό μοντέλο που επιβάλλεται από το Έξω ή από τον Άλλο αλλά μάλλον το ίδιο το υποκείμενο που το έχει εισαγάγει και το έχει ενστερνιστεί.

  Εμείς ως ΚΟΦΙΨΥ γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ότι η σύγχρονη κοινωνία μας ταλανίζεται από ένα ευρύ φάσμα ψυχικών παθήσεων όπως είναι η κατάθλιψη, η ΔΕΠΥ, το «burn-out» κ.ο.κ. 

Byung-Chul Han

  Σύμφωνα με τον Γερμανο-Ελβετό φιλόσοφο Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν (Byung-Chul Han) στο βιβλίο του «Η κοινωνία της κόπωσης» (Müdigkeitsgesellschaft), αυτή η κατάσταση οφείλεται στον καινοφανή χαρακτήρα των σύγχρονων κοινωνιών. Συγκεκριμένα αυτές δεν πειθαρχούν πλέον τα υποκείμενά τους αλλά παρέχουν τώρα τον μύθο της «θετικής ελευθερίας» όπου οι επιθυμίες και οι κλίσεις του ανθρώπου πραγματώνονται μόνο μέσα από την εργασία του.

 

 ~~~

Είμαστε πολύ κουρασμένοι για να αντιμετωπίσουμε την κούρασή μας

 

  Ως εκ τούτου η μετροπολιτάνικη ανθρώπινη ύπαρξη ως δυτικό και ανατολικό Πρόσωπο, βρίσκεται διαρκώς στο άγχος της υψηλής επίδοσης, απόδοσης και αξιολόγησης καθότι μόνο μέσα από αυτήν μπορεί να νιώσει την ύψιστη ολοκλήρωσή του, την πραγματική «ευτυχία». Πρόκειται δηλαδή για ένα «επιδοσιακό υποκείμενο», το οποίο «φθείρεται από τον εαυτό του. Είναι κουρασμένο και εξουθενωμένο από τον εαυτό του δηλαδή από τον πόλεμο που διεξάγει κατά του εαυτού του. Είναι ανήμπορο να βγει από τον εαυτό του, να εγκαταλείψει τον εαυτό του προς τον Αλλο ή προς τον Κόσμο και γαντζώνεται στον εαυτό του. Τελικά αυτό καταλήγει στη σκαφή και την κένωση του Εαυτού».

  Έτσι δυστυχώς ο σύγχρονος αδελφός μας πνίγεται από τα δικά του χέρια κάτω από το φως της αυτοβελτίωσης και της ψευδεπίγραφης ευτυχίας του νεοφιλελευθερισμού με αποτέλεσμα τον εκφυλισμό της ψυχικής υγείας του. Σε πρόσφατη έρευνα, το 35% των ανθρώπων δήλωσαν ότι είναι πολύ κουρασμένοι για να κάνουν αλλαγές στη διατροφή και τις δραστηριότητές τους και τελικά καταλήγουν σε έναν φαύλο κύκλο αυτοσαμποτάζ που η κούραση οδηγεί σε περισσότερη κούραση.

 ~~~

 Λίγο κουρασμένο χιούμορ

  Αν και το πεδίο που καλείται να καλύψουν οι πολλές λέξεις για την κούραση είναι τεράστιο και ίσως ακόμα να μη φτάνουν, ας δούμε τις βασικότερες από αυτές, όπως τις καταγράφει ο Guardian:

  Βαριά κούραση: Αυτό που το στόμα έχει μείνει μισάνοιχτο και δεν έχεις κουράγιο να το ξανακλείσεις. Το κεφάλι είναι βαρύ σαν μπάλα του μπόουλινγκ (!) και τα βλέφαρα μοιάζουν να έχουν άμμο. Νιώθεις ότι μέχρι και τα μαλλιά σου προσθέτουν βάρος στο είναι σου! 

  Κούραση από υπερβολικό άγχος: Η μοναδική λειτουργία που σας έχει απομείνει είναι η … καταστροφολογία. Οι μόνες σκέψεις που απασχολούν το μυαλό σας είναι «μαύρες»: Έρχεται η απόλυση, οι δικοί σας άνθρωποι ή θα αρρωστήσουν ή θα πεθάνουν και ο σύντροφός σας θα σας χωρίσει. Κάθε mail που έρχεται, ακόμα και αν είναι διαφημιστικό αποσμητικών, κάνει τα χέρια σας να ιδρώνουν.

 Υπαρξιακή κούραση: Το μόνο που αντέχετε να κάνετε είναι να ψελλίσετε τις λέξεις «είμαι τόσο κουρασμένος» αλλά και πάλι νιώθετε ότι η γλώσσα σας δεν έχει αρκετές λέξεις για να περιγράψει αυτό που σας συμβαίνει.

  Κούραση σαν τιμωρία: Αισθάνεσαι ότι κάποιος σε κλωτσάει κάθε δύο λεπτά και όλα θυμίζουν ξυλοδαρμό. Το τηλέφωνο που χτυπάει, ο εκτυπωτής, ο καφές που πρέπει να πιείτε όλα είναι ενοχλητικά. «Όλα μου φταίνε» σκέφτεσαι και θέλεις να κλάψεις.

  Κούραση που «θεραπεύεται» με το φαγητό: Η μόνη ανάγκη που θέλετε να ικανοποιήσετε είναι αυτή της πείνας. Τρως για να ξεκουραστείς. Τοστ, πατατάκια, επιδόρπιο και όλα αυτά μαζί. Τρως ακόμα και φιστίκια στα οποία είχες αλλεργία. Βασικά δεν σε νοιάζει, απλά τρως.
  Ηλίθια κουρασμένος: Ο εγκέφαλος σας μοιάζει με μπιζέλι. Δεν λειτουργεί. Εγκατέλειψε την προσπάθεια!
  Θυμωμένα κουρασμένος: Αν η ημέρα σας είχε soundtrack θα ήταν death metal. Η αύρα σου τρομάζει και τα λουλούδια, που δεν σε πλησιάζουν για να μην τα βρίσεις! Θυμίζεις πυρομαχικό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που παραμένει ενεργό.

  Κούραση στα όρια της παραίτησης: Αν κάπως μαγικά η δουλειά σας αποτελούσε από αύριο παρελθόν θα κλαίγατε από ευγνωμοσύνη. Ίσως η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι η λύτρωσή σας, μη χάνετε την ελπίδα σας!

Παγκόσμια Ημέρα Οικογένειας

 

Μήνυμα στις χιλιάδες οικογένειες που βιώνουν την ψυχική διαταραχή!

   Στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Οργανώσεων για την Ψυχική Υγεία από το 2003 οραματιζόμαστε μια Πολιτεία και μια κοινωνία που αναγνωρίζει τα άτομα με ψυχικές διαταραχές και τις οικογένειές τους ως ισότιμα μέλη επιτρέποντάς τους να ζούνε αξιοπρεπώς χωρίς στιγματισμούς, διακρίσεις και αποκλεισμούς και σαν μια οικογένεια θα προσπαθούμε μέχρι να τα καταφέρουμε!

   Η Katerina Nomidou είναι αδελφή ατόμου με σχιζοφρένεια. Επέλεξε να μην επενδύσει στη ντροπή αλλά στη γνώση και στη διάθεση να χρησιμοποιήσει αυτή τη γνώση υπέρ των αποκλεισμένων ατόμων με ψυχικές διαταραχές.

   Η Ελενη Καπασακαλη βιώνοντας την αγωνία της μάνας για το παιδί με ψυχική διαταραχή επέλεξε να μην αφήσει την απόγνωση να την καταβάλλει αλλά να μετατρέψει τον πόνο σε κουράγιο για διεκδίκηση σεβασμού και αξιοπρέπειας για τους ανθρώπους που πορεύονται παρέα με την ψυχική διαταραχή.

   Η Giwta Altidi είναι η κόρη γονέα με ψυχική διαταραχή που μετέτρεψε τον πόνο σε επιστήμη και ως ψυχολόγος εφαρμόζει τη θεωρία στην πράξη χρησιμοποιώντας την ενσυναίσθηση που η ίδια θα ήθελε προσφέρεται στην ίδια και τη μητέρα της

   Η Niki-Eleni Nomidou είναι η μάνα που τόλμησε και γέννησε την ΠΟΣΟΨΥ, η μάνα που πρώτη πριν από 24 χρόνια επέλεξε να «εκτίθεται» και τόλμησε να «εκθέτει» όλα τα κακώς κείμενα στην ψυχιατρική φροντίδα στη χώρα.

   Ο Γιώργος Σαλιάγκας είναι ο πατέρας που γνωρίζει καλά τη βαθιά μαύρη τρύπα που δημιουργεί ο κεραυνός της ψυχικής διαταραχής. Η εμπειρία του στην τοπική αυτοδιοίκηση βοηθά όχι μόνο στη βελτίωση των συνθηκών για τους συντοπίτες του αλλά και ανά την επικράτεια.

   O/H Χριστόφορος-Άννα Παπαδάκη είναι ο πατέρας αγωνιστής, ο άνθρωπος της πράξης και της δράσης, ο πρακτικός επαναστάτης που συνδυάζει την ορμή με τη δύναμη και μετατρέπει τον πόνο σε δημιουργικό πάθος.

   Η Χριστίνα Οικονομοπούλου Μπίκου είναι μια ακόμη Ελληνίδα μάνα από κείνες που τολμούν να ξεπερνούν τα πάντα και τους πάντες για τον αποστιγματισμό της ψυχικής διαταραχής και την ισότιμη παροχή φροντίδας για όλους και κυρίως για εκείνους που τάχουν χάσει όλα.

   Η Θεοδώρα Μπούμπουκα στέκει αγέρωχη μπροστά από την ταμπέλα της ψυχικής διαταραχής, καταρρίπτει μύθους και στερεότυπα και λέει «η περιπέτειά μου συνεχίζεται ανάμεσα σε ανθρώπους που με καταλαβαίνουν».

   Ο Ιωάννης Χαραμίδης βίωσε τον κοινωνικό αποκλεισμό λόγω ψυχικής διαταραχής και τάχθηκε να χρησιμοποιεί την εμπειρία του προς όφελος του των πολλών. Ο Γιάννης πιστεύει η «αλλαγή» θα έρθει μόνο όταν η φωνή των ιδίων των ληπτών υπηρεσιών ψυχικής υγείας «ληφθεί σοβαρά υπόψη».

   Ο Ευάγγελος-Άκης Ασπρογέρακας γνωρίζει την ψυχική διαταραχή από πρώτο χέρι, και ως λήπτης υπηρεσιών ψυχικής υγείας και ως φροντιστής, και πιστεύει ότι η ενδυνάμωση και η συμμετοχή του σε τραπέζια συζητήσεων για τα θέματα που τον αφορούν είναι πρωταρχικής σημασίας.

   Η Ευαγγελία Καπετάνου-Κοκκόλη είναι η μάνα με το καθαρό βλέμμα που αγγίζει και γλυκαίνει ψυχές στην οικογένειά της, στις οικογένειες του φορέα της και στις οικογένειες που είναι απελπισμένες και αναζητούν υποστήριξη.

   Αυτές είναι οι φωνές του ΔΣ της ΠΟΣΟΨΥ, οι φωνές κάποιων από τις χιλιάδες οικογένειες με προσωπική εμπειρία της ψυχικής διαταραχής που επέλεξαν να μην ντρέπονται, να μην κρύβονται και να μη σιωπούν.

Οικογένειες Μιλήστε ! Ζητήστε βοήθεια !

Συσπειρωθείτε!Διεκδικείστε !

1. Κίνημα Οικογενειών και Φίλων για την Ψυχική Υγεία (ΚΟΦΙΨΥ)

2. Σύλλογος Οικογενειών και Φίλων για την Ψυχική Υγεία Ν.Άρτας (ΣΟΦΨΥ Ν.Αρτας)

3. Σύλλογος Οικογενειών και Φίλων για την Ψυχική Υγεία ΒΑ Αττικής (ΣΟΦΨΥ ΒΑ Αττικής)

4. Σύλλογος για την Ψυχική Υγεία Βοιωτίας (ΣΟΨΥ Βοιωτίας)

5. Σύλλογος Οικογενειών και Φίλων Ψυχικής Υγείας Ν. Έβρου (ΣΟΦΨΥ Ν. Έβρου)

6. Σύλλογος Οικογενειών και Φίλων για την Ψυχική Υγεία Ημαθίας (ΣΟΦΨΥ Ημαθίας)

7. Σύλλογος Οικογενειών για την Ψυχική Υγεία Θεσσαλονίκης (ΣΟΨΥ Θεσσαλονίκης)

8. Σύλλογος Οικογενειών και Φίλων για την Ψυχική Υγεία Ιωαννίνων (ΣΟΦΨΥ Ιωαννίνων)

9. Σύλλογος Οικογενειών και Φίλων για την Ψυχική Υγεία (ΣΟΦΨΥ Κορυδαλλού)

10. Σύλλογος για την Ψυχική Υγεία Πάτρας (ΣΟΨΥ ΠΑΤΡΑΣ)

11. Σύλλογος Οικογενειών και Φίλων για την Ψυχική Υγεία Ρεθύμνου (ΣΟΦΨΥ Ν. Ρεθύμνου)

12. Σύλλογος Οικογενειών και Εθελοντών για την Ψυχική Υγεία Ν. Σάμου (ΣΟΕΨΥ Ν. Σάμου)

13. Σύλλογος Οικογενειών και Φίλων για την Ψυχική Υγεία, Νόσο Alzheimer και συγγενείς διαταραχές Ν. Σερρών (ΣΟΦΨΥ Ν. Σερρών)

14. Σύλλογος Οικογενειών και Φίλων για την Ψυχική Υγεία Ν. Χαλκιδικής (ΣΟΦΨΥ Ν. Χαλκιδικής)

Επιτυχής η εκδήλωση της «Αυτοεκπροσώπησης» για την Σωστή Υγειονομική Μεταφορά των Ψ πασχόντων

Από αριστερά ο κος Μενέλαος Θεοδωρουλάκης, η κα Γεωργία Μυλωνάκη και ο κος Ηλίας Τζαβέλλας

 Ανακοίνωση του Σωματείου 

Αυτοεκπροσώπηση

"Ανεφάρμοστος ο νόμος για τη μεταφορά κατά την ακούσια"

Ουσιαστικά ανεφάρμοστος θα παραμείνει ο νέος νόμος για τη μεταφορά κατά την ακούσια νοσηλεία και η μεταφορά θα συνεχίσει να γίνεται κυρίως από την αστυνομία. Αυτό ήταν το βασικό συμπέρασμα της χθεσινής εκδήλωσης της Αυτοεκπροσώπησης με τίτλο:  

«Νέος Νόμος για τη μεταφορά κατά την ακούσια νοσηλεία Λύτρωση ή Κενό Γράμμα;»

με καλεσμένους ομιλητές τον Μενέλαο Θεοδωρουλάκη, Πρόεδρο ΔΣ στην Ομοσπονδία Φορέων Ψυχικής Υγείας Αργώ, Διδάκτορα Κοινωνικής Πολιτικής και τον Ηλία Τζαβέλλα, Μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας (ΕΨΕ), Αναπληρωτή Καθηγητής Ψυχιατρικής Α΄ Ψυχιατρικής Κλινικής ΕΚΠΑ.

Εκ μέρους της Αυτοεκπροσώπησης, η συντονίστρια  Γεωργία Μυλωνάκη

Από την πλευρά της Αυτοεκπροσώπησης, η συντονίστρια Γεωργία Μυλωνάκη, άνοιξε τη συζήτηση παρουσιάζοντας συνοπτικά τη διαδικασία της μεταφοράς κατά την ακούσια όπως γίνεται μέχρι σήμερα από την αστυνομία. Εξέθεσε τις βασικές αλλαγές που εισηγείται ο νέος νόμος στηλιτεύοντας την 8μηνη καθυστέρηση της έκδοσης της Κοινής Υπουργικής Απόφασης που ορίζει τις λεπτομέρειες της εφαρμογής του και έθεσε τα εξής ερωτήματα του Σωματείου αναφορικά με το σχεδιασμό του, με δεδομένο ότι το 50% με 60% των νοσηλειών στην Ελλάδα είναι ακούσιες:

1. Για ποιο λόγο επιλέχθηκε η μεταφορά να γίνεται από νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα υπό την εποπτεία του ΕΚΑΒ και όχι από το ίδιο το ΕΚΑΒ και τα κατά τόπους νοσοκομεία;

2. Πόσες είναι ανά την Ελλάδα οι ΜΚΟ που μπορούν να έχουν διαθέσιμο ψυχίατρο και νοσηλευτή επί 24ώρου βάσεως ώστε να μπορούν να διεκπεραιώνουν τις ακούσιες νοσηλείες;

3. Πόσο εκπαιδευμένοι είναι οι ψυχίατροι και οι νοσηλευτές στις τεχνικές αποκλιμάκωσης ώστε να μπορούν να ηρεμήσουν τον ασθενή και μην καταφύγουν στην επιβολή περιοριστικών μέτρων από την αστυνομία;

4. Πόσο εφικτός είναι ο έλεγχος της διαδικασίας πανελλαδικά από την 9μελή Ειδική Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές που εδρεύει στην Αθήνα;

5. Μήπως τελικά ελλείψει ικανού αριθμού Κοινοτικών Μονάδων Ψυχικής Υγείας ανά την επικράτεια ή λόγω φόρτου εργασίας όσων αδειοδοτηθούν (όπως αναφέρει η ΚΥΑ) θα καταφεύγουμε και πάλι στην έσχατη λύση που είναι η μεταφορά κατά την ακούσια νοσηλεία από την αστυνομία;

Με τον χαμηλών τόνων εκλαϊκευτικό λόγο του ο κος Ηλίας Τζαβέλλας υπομονετικά μας ανέλυσε τις άστοχες(;) πτυχές του νομοσχεδίου. Ο ίδιος είναι μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας-ΕΨΕ και Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχιατρικής Α΄ Ψυχιατρικής Κλινικής ΕΚΠΑ.

Οι εισηγητές εξέφρασαν την ικανοποίησή τους που το Σωματείο Αυτοεκπροσώπηση άνοιξε τη δημόσια συζήτηση για το φλέγον ζήτημα της μεταφοράς κατά την ακούσια νοσηλεία, εξέθεσαν τις παθογένειες του νομοθετήματος εκφράζοντας παράλληλα την απογοήτευσή τους για το γεγονός ότι ουδέποτε εκλήθησαν να συμβάλλουν ως φορείς στο σχεδιασμό του, όπως άλλωστε και οι λήπτες και οι φροντιστές, και στηλίτευσαν με τη σειρά τους την 8μηνη καθυστέρηση της έκδοσης της Κοινής Υπουργικής Απόφασης που ορίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής του νόμου.

Σταράτες κουβέντες από τονΠρόεδρο ΔΣ στην Ομοσπονδία Φορέων Ψυχικής Υγείας Αργώκο Μενέλαο Θεοδωρουλάκη: " ο Φορέας μας θα μπλοκάρει την εφαρμογή αυτού του εσπευσμένου και κακού νομοσχεδίου"

Ο κ. Θεοδωρουλάκης σημείωσε ότι οι μονάδες που ανακοινώθηκαν μέχρι στιγμής για την Αττική αλλά και για την υπόλοιπη Ελλάδα, αποκλείεται να καλύψουν τις ανάγκες της μεταφοράς κατά την ακούσια νοσηλεία, η οποία θα συνεχίσει εν πολλοίς να γίνεται από την αστυνομία. Αναφέρθηκε εκτενώς στην ανάγκη της τομεοποιημένης κοινοτικής ψυχιατρικής, η οποία θα μπορεί να λειτουργήσει ως ανάχωμα στο πλήθος των ακούσιων νοσηλειών και να δώσει συνέχεια στη φροντίδα. Ενημέρωσε, τέλος, ότι το Δίκτυο Αργώ είναι αποφασισμένο να εισηγηθεί στα μέλη του το μποϊκοτάζ της εφαρμογής του νομοθετήματος.

Ο κ. Τζαβέλλας τόνισε το πόσο τραυματική είναι η διαδικασία της μεταφοράς από την αστυνομία για τον θεραπευόμενο και την οικογένειά του. Υπογράμμισε την παντελή απουσία εκπαίδευσης του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού σε τεχνικές αποκλιμάκωσης, που απαιτούνται προκειμένου ο θεραπευόμενος να δεχτεί την παρέμβαση του κλιμακίου και να οδηγηθεί στο νοσοκομείο και προέβλεψε ότι η διαδικασία όπως περιγράφεται στο νόμο θα οδηγεί στην «αναγκαστική συμβολή» της αστυνομίας. Ενημέρωσε επίσης ότι η ΕΨΕ θα προχωρήσει άμεσα σε αναλυτική ανακοίνωση αναφορικά με την Κοινή Υπουργική Απόφαση που ορίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής το νόμου.

Ο μαχόμενος πρόεδρος ΔΣ του ΣΟΨΥ Κορυδαλλού κος Χριστόφορος Παπαδάκης, επισημαίνει ότι και οι οικογένειες των πασχόντων παιρνουν θέση απέναντι στο άδικο νομοσχέδιο

Μετά το πέρας των εισηγήσεων ακολούθησαν ερωτήσεις, τοποθετήσεις και έγινε συζήτηση που επεκτάθηκε και πέραν του θέματος της μεταφοράς κατά την ακούσια, σε αυτά της πρόληψης, της κοινοτικής ψυχιατρικής, της συνέχειας στη φροντίδα, του παραδείγματος άλλων ευρωπαϊκών χωρών κλπ, γεγονός που αποδεικνύει ότι χρειάζεται να υπάρξει περαιτέρω ενημέρωση και διάλογος για τα θέματα αυτά.

Η εκδήλωση μαγνητοσκοπήθηκε και θα αναρτηθεί στη σελίδα της Αυτοεκπροσώπησης. Ευχαριστούμε γι’ αυτό τον Άκη Ασπρογέρακα από την Κίνηση Οικογενειών και Φίλων για την Ψυχική Υγεία (ΚΟΦΙΨΥ).

Όλα αυτά συνέβησαν στο φιλόξενο Εξειδικευμένο Κέντρο Ημέρας - "Κέντρο Κοινωνικού Διαλόγου" ΠΕΨΑΕΕ.

Ευχαριστούμε, τέλος, θερμά τους ομιλητές και όσες και όσους μας τίμησαν με την παρουσία τους.

Γεωργία Μυλωνάκη - Georgia Mylonaki

 

Βακτηριοφάγοι ιοί

Οι βακτηριοφάγοι ιοί που σώζουν ζωές

Επιτυχής αποδείχθηκε η πειραματική θεραπεία μιας ασθενούς που είχε στο πόδι επί μια ολόκληρη διετία μια πληγή μολυσμένη από ανθεκτικά μικρόβια και η οποία δεν επουλωνόταν με τίποτα. Της χορηγήθηκε ταυτόχρονα με την αντιβίωση ένα φορτίο ιών που είναι βακτηριοφάγοι και σε μια βδομάδα παρουσίασε θεαματική βελτίωση. Τώρα κάνει ποδήλατο, είναι υγιής και η πληγή δεν επανεμφανίσθηκε.

«Λίγες μέρες μετά τη θεραπεία, η πληγή δεν πυορροούσε πλέον, το δέρμα από γκρι άρχισε να γίνεται περίπου ροζ» είπε η επικεφαλής της έρευνας Dr. Anaïs Eskenazi που είναι ειδική στην παθολογία και στα λοιμώδη νοσήματα στο Νοσοκομείο Έρασμος στις Βρυξέλλες. Τρεις μήνες μετά συνεχιζόταν η επούλωση και τα ανθεκτικά έως τότε μικρόβια, δεν ήταν πλέον ανιχνεύσιμα στο οργανισμό της. Τρία χρόνια μετά την θεραπεία, η μικροβιακή λοίμωξη δεν έχει επανέλθει.

  Η ιδέα να επιστρατευθούν ιοί για να σκοτώσουν μικρόβια είναι πολύ παλιά, αλλά εγκαταλείφθηκε μετά την ανακάλυψη της πενικιλίνης το 1928 και τα θεαματικά αποτελέσματα των αντιβιοτικών. Επιπλέον, οι επιστήμονες τότε ήξεραν ελάχιστα πράγματα για τους βακτηριοφάγους ιούς και οι μόνοι που συνέχισαν τις έρευνες ήταν επιστήμονες στην Σοβιετική Ένωση. Όταν στην δεκαετία του 2020 εμφανίστηκε ξαφνικά μεγάλη ανάπτυξη μικροβίων που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά, το ενδιαφέρον για τους βακτηριοφάγους ιούς έγινε ξανά αντικείμενο εργαστηριακών ερευνών.

   

   Όμως οι αντιμαχίες μέσα στην επιστημονική κοινότητα παραμένουν ζωηρές: «είναι πολύ πιθανό τα μικρόβια που νίκησαν τα αντιβιοτικά, θα μάθουν να γίνονται ανθεκτικά και στους διώκτες ιούς». Όμως οι ιοί μεταλλάσσονται πιο γρήγορα από τα μικρόβια. Και μπορούν με την αναπροσαρμογή τους να ξεπεράσουν τις αντιστάσεις των μικροβίων και να αντεπιτεθούν. Επιπλέον, τα μικρόβια δεν μπορούν να αλλάξουν τα γονίδιά του για να αντισταθούν στους ιούς, με την ίδια ευκολία που τα αλλάζουν για να αντισταθούν στα αντιβιοτικά. 

 

Βακτηριοφάγοι και αντιβιοτικά ενάντια στα μικρόβια

   Για αυτόν τον λόγο η προσοχή της επιστημονικής κοινότητας τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί στους βακτηριοφάγους, κοινώς φάγους. Αυτές οι μικροσκοπικές δομές, είναι ιοί εξαιρετικά ειδικευμένοι στην μόλυνση βακτηρίων, με τελικό αποτέλεσμα την καταστροφή αυτών. Φυσικά τα βακτήρια, έχουν την ίδια αντιμετώπιση έναντι στους φάγους όπως και στα αντιβιοτικά: εξελίσσονται συνεχώς προκειμένου να επιβιώσουν. Όμως, παρατηρήθηκε πως όσο αυξάνεται η ανθεκτικότητα ενός βακτηριακού στελέχους στον εκάστοτε βακτηριοφάγο του, τόσο μειώνεται και η ανθεκτικότητα του σε αντιβιοτικά. Με βάση αυτά τα δεδομένα, οι ειδικοί κατάφεραν να σώσουν έναν ασθενή που βρίσκονταν σε κρίσιμη κατάσταση, και να καταπολεμήσουν τα πανανθεκτικά βακτήρια, μολύνοντας τον ασθενή με ένα μείγμα βακτηριοφάγων και αντιβιοτικών, με αποτέλεσμα ένα από τα δύο αυτά βιολογικά όπλα, να καταστρέψουν το βακτήριο.

  Η αντοχή των μικροβίων στα αντιβιοτικά αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες απειλές για τον άνθρωπο. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Ιανουάριο στην επιστημονική επιθεώρηση «The Lancet», αποκάλυψε ότι τα ανθεκτικά στα αντιβιοτικά μικρόβια, σκοτώνουν περίπου 3.500 ανθρώπους κάθε μέρα και η μικροβιακή αντοχή αποτελεί πλέον τη βασική αιτία θανάτου παγκοσμίως.

   Σύμφωνα με πολλούς ερευνητές, οι βακτηριοφάγοι (ή φάγοι) ενδεχομένως να αποδειχθούν πολύ χρήσιμοι στον πόλεμο εναντίον των ανθεκτικών στα αντιβιοτικά βακτηρίων. Μια ομάδα ερευνητών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Σαν Ντιέγκο (UCSD), μελέτησε τις βιολογικές δομές και διεργασίες ορισμένων γιγάντιων βακτηριοφάγων και συγκεκριμένα του 201phi2-1, ο οποίος μολύνει τα βακτήρια Pseudomonas chlororaphis.

   Οι γιγάντιοι βακτηριοφάγοι ονομάστηκαν έτσι εξαιτίας του μεγάλου γονιδιώματός τους, μήκους άνω των 200.000 ζευγών βάσεων. Οι περισσότεροι φάγοι που μολύνουν τα βακτήρια Pseudomonas, έχουν γονιδιώματα μικρότερα από 100.000 ζεύγη βάσεων. Οι γιγάντιοι φάγοι διαθέτουν ένα οπλοστάσιο τεχνικών για την αντιμετώπιση των βακτηριακών αμυντικών μηχανισμών. Προηγούμενη έρευνα διαπίστωσε ότι η ανάπτυξη μιας ασπίδας γύρω από το γενετικό υλικό του είναι μία από αυτές τις τακτικές, καθιστώντας τον κύκλο ζωής αυτών των ιών μοναδικό.

   «Τα βακτήρια κωδικοποιούν μυριάδες άμυνες που στοχεύουν τα γονιδιώματα των βακτηριοφάγων που μολύνουν, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων περιορισμού-τροποποίησης και CRISPR-Cas. Μια οικογένεια μεγάλων βακτηριοφάγων χρησιμοποιεί ένα τμήμα που μοιάζει με πυρήνα για να προστατεύει τα γονιδιώματα που αναπαράγει αποκλείοντας τους αμυντικούς παράγοντες του ξενιστή. Ωστόσο, η κύρια σύνθεση και η δομή αυτού του τμήματος, παραμένουν άγνωστες. Εδώ διαπιστώνουμε ότι το πυρηνικό κέλυφος των βακτηριοφάγων συναρμολογείται κυρίως από μία πρωτεΐνη, την οποία ονομάζουμε chimallin (ChmA)», έγραψαν οι ερευνητές σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Nature».

   Συνήθως, οι φάγοι εισάγουν το γενετικό τους υλικό στα βακτήρια, όπου αυτό επιπλέει ελεύθερα στο κυτταρόπλασμα, καθώς ο ιός χρησιμοποιεί τον μηχανισμό των βακτηρίων για να αναπαραχθεί. Όμως αυτοί οι γιγαντιαίοι φάγοι κατασκευάζουν ένα διαχωριστικό τμήμα γύρω από το DNA τους αμέσως μετά την είσοδό του στον ξενιστή του, όπως τα ανθρώπινα κύτταρα που έχουν έναν πυρήνα για να προστατεύουν το DNA μας. Αυτό, εμποδίζει το «ανοσοποιητικό σύστημα» των βακτηρίων και άλλα αμυντικά ένζυμα να πειράξουν το DNA του ιού.

  Στην περίπτωση της γυναίκας που δέχθηκε να γίνει πειραματόζωο, αντιμετώπιζε μια ιδιαίτερα δύσκολη λοίμωξη και οι ειδικοί δοκίμασαν μια τεχνική που λέγεται “προ-προσαρμογή” ή τεχνητή πρόκληση ανασυνδυασμού στο γονιδίωμα του ιού. Κατά κάποιο τρόπο προετοιμάζει τους ιούς ώστε να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τα μικρόβια όταν αυτά αρχίζουν να μεταλλάσσονται για να γίνουν απρόσβλητα σε αυτούς. Τους προετοιμάζουν εργαστηριακά για την τελική μάχη στην πράξη, στο σώμα του ασθενούς.

 

Το χρονικό του περιστατικού

   

   Η ασθενής είχε “αρπάξει” μια σοβαρή ενδονοσοκομειακή λοίμωξη μετά από επέμβαση που έκανε στο αριστερό ισχίο. Είχε τραυματιστεί συγκεκριμένα στις εκρήξεις βομβών του Iσλαμικού κράτους στο αεροδρόμιο και άλλες περιοχές των Βρυξελλών το 2016 μαζί με άλλα 300 άτομα. Οι νοσηλευτές της παρείχαν άμεσα πρώτες βοήθειες στο βαθύ τραύμα που είχε στο αριστερό ισχίο και εν συνεχεία διακομίσθηκε στο νοσοκομείο όπου χειρουργήθηκε.   Δυστυχώς σε κάποια από αυτές τις φάσεις, μολύνθηκε από το ανθεκτικό βακτήριο Κλεμπσιέλα πνευμονίας (Klebsiella pneumoniae). Αυτό συνήθως μολύνει ασθενείς που διασωληνώνονται ή που απλά παίρνουν φάρμακα ενδοφλεβίως ή χειρουργούνται. Η γυναίκα ήταν διπλά άτυχη, γιατί μολύνθηκε από δύο στελέχη του μικροβίου και το ένα αποδείχθηκε απίστευτα ανθεκτικό. Μετά από ένα τρίμηνο το νοσοκομείο και συνεχή χορήγηση διαφόρων αντιβιοτικών, η πληγή δεν έλεγε να κλείσει. Το στέλεχος αυτό τρόπον τινά κουκουλώνεται με ένα κέλυφος ή υμένα που δημιουργεί και το οποίο δεν μπορούν να διαπεράσουν τα αντιβιοτικά, ενώ το ίδιο μένει εν υπνώσει. Όταν ο κίνδυνος περάσει δηλαδή σταματήσει η επίδραση του αντιβιοτικού τότε “ξυπνάει” ξανά. Τα αντιβιοτικά αν συναντήσουν απροστάτευτο το μικρόβιο δηλαδή “σε ύπνωση” και αδρανές δεν το αναγνωρίζουν και δεν το σκοτώνουν.

   Οι γιατροί άρχισαν να εξετάζουν την χρήση βακτηριοφάγων ιών.  Έτσι πήραν δείγμα από την πληγή της γυναίκας και το έστειλαν σε ένα ειδικό Ίδρυμα που μελετά τις βακτηριοφάγες ιδιότητες των ιών στην Τιφλίδα της Γεωργίας. Εκεί ξεχώρισαν έναν ιό που ίσως μπορούσε να καταπολεμήσει την Κλεμπσιέλα της Βελγίδας ασθενούς. Τον δοκίμασαν εργαστηριακά, βάζοντάς τον να καταπολεμήσει το μικρόβιο στο δισκίο και να αναπαραχθεί επαρκώς. Τελικά έλαβαν όχι μόνον τον αρχικό ιό αλλά και τις μεταλλάξεις που παρουσίασε στην προσπάθειά του να “φάει” τα ανθιστάμενα μικρόβια, τα οποία επίσης μεταλλάσσονταν αμυνόμενα.

   Επέλεξαν για την ασθενή τους τις τελικές μεταλλάξεις του ιού, δηλαδή εκείνες που πλέον είχαν αναπροσαρμοσθεί επαρκώς για να σκοτώσουν το μικρόβιο. Επανέλαβαν το πείραμα με τον πλήρως μεταλλαγμένο ιό και μετά από δεκαπέντε “γύρους” αντιπαράθεσης με το συγκεκριμένο μικρόβιο στο εργαστήριο, ο ιός είχε μεταλλαχθεί ακόμα περισσότερο. Οπότε τον δοκίμασαν στην πληγή της Βελγίδας. Οι γιατροί δεν ομονοούσαν όμως επί τρία χρόνια και η θεραπεία τρέναρε μέχρι το 2018, παρότι είχε δοθεί άδεια από την βελγική επιτροπή Βιοηθικής από το 2016.

   Τελικά την υπέβαλαν σε νέα επέμβαση για να καθαριστεί όσο γινόταν καλύτερα η πληγή και της χορήγησαν τον ιό με καθετήρα. Κάθε μέρα γινόταν έγχυση νέων ιών, όλων τους σε φάση τελικής προσαρμογής. Ταυτόχρονα συνεχιζόταν η χορήγηση αντιβιοτικών μαζί με ένα σχετικά νέο αντιβιοτικό. Σε δύο μέρες παρουσίασε την πρώτη βελτίωση. Τρεις μήνες μετά οι γιατροί διέκοψαν την αντιβίωση και τρία χρόνια μετά η γυναίκα είχε ανακτήσει την κινητικότητά της σε σημαντικό βαθμό. Το πρόβλημά της πλέον είναι καθαρά ορθοπεδικό και ήπιο.

Βακτηριοφάγοι ιοί: Τι συμβαίνει στο εξωτερικό

 

 Ορισμένοι γιατροί επιμένουν ότι η βελτίωση της συγκεκριμένης ασθενούς μπορεί να οφειλόταν στο νέο αντιβιοτικό που της χορηγήθηκε. Όμως οι θεράποντες ιατροί είχαν διαπιστώσει βελτίωση από την δεύτερη μέρα της έγχυσης των ιών, δηλαδή προτού χορηγηθεί το νέο αντιβιοτικό μαζί με τα άλλα. Και παρότι δεν αμφισβητούν ότι το νέο αντιβιοτικό πιθανόν να συνέβαλε, πιστεύουν ότι τον καθοριστικό ρόλο τον έπαιξαν οι βακτηριοφάγοι ιοί, κάτι πολύ σημαντικό για όλα τα νοσοκομεία στον κόσμο, της Ελλάδας περιλαμβανομένης, αφού τα ανθεκτικά μικρόβια σκοτώνουν πολλούς ασθενείς σε ΜΕΘ.

 Στα νοσοκομεία της Γεωργίας οι βακτηριοφάγοι ιοί χορηγούνται ως συνήθης θεραπεία στις ανθεκτικές λοιμώξεις από βακτήρια ενώ στην Πολωνία, που επίσης έχει αξιόλογη ερευνητικές υποδομές, οι βακτηριοφάγοι ιοί σχεδιάζονται πιο ειδικά στα μέτρα του κάθε ασθενούς. Στις περισσότερες δυτικές χώρες όμως δεν χορηγούνται παρά ως έσχατη λύση καθώς στις περισσότερες απαιτούνται πληρέστερες κλινικές έρευνες για την αποτελεσματικότητα των ιών. Όμως είναι τέτοια η φύση της λοίμωξης αλλά και τόσο λίγα τα κατάλληλα εργαστήρια για τους ιούς αυτούς, που η “πληρέστερη έρευνα” είναι σχεδόν αδύνατη.

   Ένα μειονέκτημα της θεραπείας αυτής είναι ότι πρέπει να χορηγείται πάνω ή μέσα στην πληγή, γιατί δεν είναι αποτελεσματική όταν διαχέεται στον οργανισμό. Όμως με δεδομένο ότι χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν από τα ανθεκτικά μικρόβια στα ευρωπαϊκά νοσοκομεία, οι ειδικοί θεωρούν ότι η θεραπεία θα έπρεπε να χορηγείται εγκαίρως και όχι ως έσχατη λύση, και μάλιστα προτού το μικρόβιο κάνει αποικίες σε όλο το σώμα, οπότε πλέον είναι και αργά. Όσο η εστία είναι εντοπισμένη, οι μικροβιοκτόνοι ιοί θα μπορούσαν να σώσουν χιλιάδες ζωές.

   Στη Γαλλία σχεδίαζαν μια κλινική μελέτη για το”διαβητικό πόδι” αλλά δεν έχει φτάσει ακόμη στη Φάση ΙΙΙ, γιατί αυτή η Φάση απαιτεί μεγάλο αριθμό ασθενών. Σε άλλες χώρες έγιναν έρευνες για ουρολοιμώξεις ή λοιμώξεις του γαστρεντερικού, για πληγές εγκαυμάτων που συχνά μολύνονται στους πολυτραυματίες και σε επιμένουσες ωτίτιδες. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι δεν είναι εύκολο να εισαχθεί επαρκής αριθμός ασθενών στις κλινικές μελέτες ώστε να εξαχθεί ασφαλές συμπέρασμα και μάλιστα να βρεθεί και ανάλογος αριθμός για την χορήγηση εικονικού φαρμάκου ή placebo.

   Η ΕΕ είναι πολύ αυστηρή στο πρωτόκολλο των κλινικών ερευνών, παρότι το παρέκαμψε για τον κορονοϊό και παρότι πεθαίνουν από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις 37.000 Ευρωπαίοι το χρόνο. Ένα δεύτερο πρόβλημα είναι ότι συχνά ο ασθενής μολύνεται και από δεύτερο ή τρίτο ανθεκτικό παράγοντα και μπορεί η εξάλειψη του ενός να ενισχύσει υπέρμετρα τους άλλους δύο, κάτι ίσως μοιραίο για την ζωή του ασθενούς. Στο τελευταίο οι υπέρμαχοι της έρευνας για τους βακτηριοφάγους ιούς αντιτείνουν ότι ο ίδιος κίνδυνος είναι υπαρκτός και με τις αντιβιώσεις, αφού κι αυτές μπορεί να εξοντώσουν μόνον το ένα από τα τρία μικρόβια και να αναπτύξουν έμμεσα τα εναπομείναντα δύο.

 

Τι ισχύει στην Ελλάδα

  Ενώ στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά νοσοκομεία εκδηλώνουν σοβαρές ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις το 6% των ασθενών, στην Ελλάδα παρουσιάζονται στο 9,6%. Το 2017 είχε υπολογισθεί ότι εξαιτίας των λοιμώξεων αυτών χάνουν την ζωή τους 1.000 άνθρωποι το χρόνο, δηλαδή άτομα που αν δεν είχαν μολυνθεί μέσα στο νοσοκομείο, θα είχαν ζήσει.

  Οι θάνατοι αυτοί το 2018 έφθασαν τους 1.608. Υπολογίζεται μάλιστα ότι με την προέλαση της πανδημίας, ο ένας στους τρεις νοσηλευομένους σε ΜΕΘ, παρουσίασε και μια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη και κατέληξε εξαιτίας της. Όμως υπάρχει και ένα ποσοστό άγνωστο σε εμάς που μολύνθηκε αλλά τα κατάφερε και έζησε καθώς είτε ανταποκρίθηκε ο οργανισμός του καλύτερα στην αντιβίωση είτε επειδή η λοίμωξη διαπιστώθηκε εγκαίρως και καταπολεμήθηκε εξαρχής προτού εξαπλωθεί.

   Το πρόβλημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι δυστυχώς η διασωλήνωση αν και αναγκαία, είναι μεταξύ των επεμβατικών θεραπειών που διευκολύνουν την είσοδο του μικροβίου στον οργανισμό. Ενώ δηλαδή οι νοσηλευόμενοι στις ΜΕΘ είναι ουσιαστικά το 5%-10% των ασθενών ενός νοσοκομείου, οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις σε αυτούς αποτελούν το 20% του συνόλου των ανθεκτικών λοιμώξεων σε όλο το νοσοκομείο.

 Δείτε κιαυτά...

κιαυτά...

κιάλλα... 

περισσότερα 

ακόμη περισσότερα...

 

H «Αυτοεκπροσώπηση» για την μεταφορά κατά την ακούσια νοσηλεία

 «Νέος Νόμος για την μεταφορά κατά την ακούσια νοσηλεία Λύτρωση ή κενό γράμμα;»

 

Εκδήλωση 

 

από το Σωματείο Ληπτών Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας 

 

«Αυτοεκπροσώπηση»

 

Αμφιθέατρο της ΠΕΨΑΕΕ 

Παρασκευή 5 Μαίου 2023 στις 5.30μμ 

οδός Ηπείρου 41

 ~~~

  Μία σημαντική εκδήλωση για την μεταφορά κατά την ακούσια νοσηλεία, που οργανώνει η «Αυτοεκπροσώπηση», τοποθετεί ξανά τα ζητήματα για την σωστή υγειονομική μεταχείρηση των Ψυχικά Πασχόντων και κατά την μεταφορά τους για την νοσηλεία τους. 

 Η ανακοίνωση της μαχόμενης αδελφής συλλογικότητας:

  "Οι ομιλητές:
  - Λήπτης υπηρεσιών ψυχικής υγείας
  - Ηλίας Τζαβέλλας, Μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας (ΕΨΕ), Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχιατρικής Α ́ Ψυχιατρικής Κλινικής ΕΚΠΑ
  - Μενέλαος Θεοδωρουλάκης, Πρόεδρος ΔΣ στην Ομοσπονδία Φορέων Ψυχικής Υγείας Αργώ, Διδάκτορας Κοινωνικής Πολιτικής

   Το Άρθρο 59 του νόμου 4931/2022 ήρθε να εξειδικεύσει η Κοινή Υπουργική Απόφαση Αριθμ. Γ3α,β/Γ.Π. οικ 72109/2022 (ΦΕΚ 6507/Β/19-12-2022) που καθορίζει τις προϋποθέσεις, τα επιμέρους στάδια και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για τη μεταφορά του ασθενή, η οποία πραγματοποιείται στο πλαίσιο της διαδικασίας της ακούσιας νοσηλείας, κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας.

  Στην εκδήλωση θα παρουσιαστούν η διαδικασία της μεταφοράς κατά την ακούσια νοσηλεία όπως γίνεται σήμερα και οι κύριες αλλαγές που φέρνει ο νόμος και η ΚΥΑ που τον συνοδεύει.

   Στη συνέχεια οι ομιλητές θα μας εκθέσουν τις απόψεις των φορέων τους για τη νομοθεσία, τα θετικά σημεία και τις ελλείψεις της και θα διερευνηθεί αν είναι εφικτή αυτή τη στιγμή η εφαρμογή του νέου νόμου πανελλαδικά, ώστε να μην γίνεται η μεταφορά του ασθενή κατά την ακούσια από την αστυνομία."

 

~~~

 

Δρομοκαίτειο 10 Νοέμβρη 2022. Διαμαρτυρία της ΚΟΦιΨΥ και άλλων φορέων, για τον ανηλέητο ξυλοδαρμό ψυχικά ασθενούς από αστυνομικούς που τον μετάφεραν στο νοσοκομείο.

   Η ΚΟΦΙΨΥ έχει τοποθετηθεί επανειλημμένα στο παρελθόν κατά της βίας κατά την μεταφορά των ασθενών:

 

- Η Ψυχική Ασθένεια δεν είναι έγκλημα

- Stealth ασθενοφόρο για την Ψυχική Υγεία! 

- Η κακοποιητική μεταφορά ενός πάσχοντα με την «κλούβα των μεταγωγών» από το ΨΝΑ στο δικαστήριο