Σχόλιο (off topic) για τις Πλάνες του Διαφωτισμού...

  Θρησκεία και πολιτική

Όσοι πιστεύουν ότι πολιτική και θρησκεία
δεν αναμειγνύονται, δεν καταλαβαίνουν καμιά τους.
ΑΛΜΠΕΡΤ ΑΪΝΣΤΑΪΝ

   Μια από τις αυταπάτες του Διαφωτισμού ανἐκαθεν ήταν ότι διαχωρίζοντας την Εκκλησία από το Κράτος, θα κρατηθεί η θρησκεία μακριά από την πολιτική. Μια ματιά σε κράτη από την απαρχή τους αμιγώς κοσμικά, τις ΗΠΑ ή την Τουρκία λ.χ., δείχνει το μέγεθος της πλάνης. Ο προτεσταντικός ριζοσπαστισμός στις ΗΠΑ, η εθνική ορθοδοξία του Πούτιν, ο πολιτικός ισλαμισμός σε όλες του τις εκδοχές, ο ινδουϊσμός του Μόντι, ο ζηλωτικός ιουδαϊσμός του Νετανιάχου είναι μερικές ακόμη αποδείξεις για τι συμβαίνει σήμερα στην πράξη, παγκοσμίως.

   Μια δεύτερη αυταπάτη του Διαφωτισμού είναι ότι η θρησκεία έχει να κάνει πρωτίστως με την μεταφυσική πίστη, ότι μπορεί να αρκεστεί στα του οίκου της στο μέτρο που δίνεται στους πιστούς της η ελευθερία να την ασκούν.

Η θρησκεία όμως μόνο δευτεροτριτευόντως έχει να κάνει με την πίστη και τα θεολογικά δόγματα. Η θρησκεία προσδίδει ταυτότητα, πυξίδα, προσανατολισμό, κοινωνικοποιεί, διαπλάθει συλλογικότητες, είναι δίχτυ κοινοτικής ασφάλειας και μέριμνας. Αυτή είναι η κύρια λειτουργία της, όχι η λατρεία σ’ ένα εν υψίστοις Ανώτατο Ον.

 

 "Εάν υπάρχει κάτι που γνωρίζεις, διάδωσε το. 

Εάν υπάρχει κάτι που δε γνωρίζεις, αναζήτησε το."

   

   Η νεωτερικότητα όλα αυτά προσπάθησε να τα αναπληρώσει, και το πέτυχε για ένα διάστημα, με την οικονομική ανάπτυξη και το κράτος προνοίας. Από τη στιγμή που και το ένα και το δεύτερο στόμωσαν, ήταν επόμενο ότι κάτι άλλο θα επιχειρούσε να πάρει τη θέση τους.

Πριν λίγες μέρες μόλις ο Ντόναλντ Τραμπ αναρωτήθηκε ρητορικά στη λαοσύναξη των Αμερικανών ευαγγελικαλιστών αν ένας χριστιανός μπορεί ποτέ να ψηφίζει Δημοκρατικούς.

Και το ερώτημά του έχει βάση, κοσμική θρησκεία αυτών των τελευταίων είναι ο ατομοκεντρικός δικαιωματισμός, που δεν συμβιβάζεται με την ατομική και κοινωνική ηθική του χριστιανισμού. (Για την ακρίβεια, είναι οι αντίποδές της).

  Όμως η πραγματική διαπάλη εδώ βρίσκεται κάτω από τα δόγματα και τις ιδεολογίες. Η σύγκρουση είναι κοινωνική/ταξική: η βαθιά εθνικόφρων και παραδοσιολατρική Αμερική των περιοχών της σκουριάς και της παρακμής εξεγείρεται κατά των υπερφιλελεύθερων διεθνιστικών ελίτ της Ουώλλ Στρητ και των μητροπόλεων.   

  Ο χριστιανισμός και ο δικαιωματισμός εδώ είναι απλώς τα σύμβολα, τα ιερά λάβαρα δύο διαφορετικών κόσμων. Και η (κοσμοϊστορική) σύγκρουση θα είναι απηνής, διότι πλέον δεν υπάρχει τίποτε που να γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσά τους...

 

Δείτε την συνέχεια της αναδημοσίευσης 

του κειμένου του ΚΩΣΤΑ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗ

στο σπουδαίο blog Νέον Πλανόδιον

"Αυτοβοήθεια στην Ψυχική Υγεία" επιτυχής η εκδήλωση

Από αριστερά ο Έφορος Γραμματείας Αντώνης Μαυρογένης, στην μέση η Συμπρόεδρος Ευαγγελία Καπετάνου, στα δεξιά ο Συμπρόεδρος Άκης Ασπρογέρακας.

Ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία

 η ενημερωτική εκδήλωση για την 

"Αυτοβοήθεια στην Ψυχική Υγεία".

 

Μαζευτήκαμε εχθές Τετάρτη 12 Ιουλίου 

στην κεντρική αίθουσα του μαχόμενου συλλόγου

 Κίνηση Αλληλεγγύης Πατησίων

στην οδό Τσίλερ 59 στα Άνω Πατήσια.

 

~~~

 

Μετά το θερμό καλωσόρισμα του προέδρου 

Παύλου Κωνσταντινίδη 

εκ μέρους της φιλοξενούσας και συνδιοργανώτριας συλλογικότητας, ξεκίνησαν οι εισηγήσεις

 από τα πρόσωπα της ΚΟΦΙΨΥ.

 Έθεσαν μία καλή βάση συζήτησης 

όπου αναδείχθηκε η βαθειά ανάγκη ψυχικής βοήθειας 

απέναντι στις βασικές ελλείψεις

του ιατρικού και προνοιακού πρωτοβάθμιου επιπέδου.

Τονίσθηκε η αδυναμία του ψυχιατρικού νοσοκομειακού συστήματος να διαχειρισθεί αποτελεσματικά και με την απαιτούμενη ποιότητα υπηρεσιών τον τεράστιο αριθμητικά φόρτο των πασχόντων ψυχικά συνανθρώπων μας.

Πρόκειται για ένα σύστημα χωρίς τις απαραίτητες ενδιάμεσες βαθμίδες με τα διακριτά επίπεδα συνάρθρωσης, τις ξεχωριστές αρμοδιότητες, τον έλεγχο και τη λογοδοσία. Απουσιάζουν δηλαδή τα στοιχεία που θα αποφόρτιζαν, θα ανακούφιζαν και εκτόνωναν τον ψυχικό πόνο και που θα ήσαν άμεσα συνδεμένα με την κοινότητα. Κατ' αυτό τον τρόπο ζούμε τα φαινόμενα της απίσχανσης και εγκατάλειψης των αδυνάμων αδελφών μας και την επακόλουθη κοινωνική βαρβαρότητα. 

 

 ~~~

   

Οι αναφορές δεν σταμάτησαν μόνο στα παραπάνω: συνδυάστηκαν στην ολέθρια εμπειρία διαχείρισης της πανδημίας με την έλλειψη συστηματικής βοήθειας σε κάθε γειτονιά, νοικοκυριό, μοναχικό πρόσωπο που υποφέρει.

Οι συζήτηση άναψε: οι εισηγήσεις από την ΚΟΦιΨΥ έδωσαν το έναυσμα για καλές ερωτήσεις. Στην είσοδο επάνω δεξιά διακρίνουμε τον παλαίμαχο ακτιβιστή και Αντιπρόεδρο ΔΣ της Κίνησης Αλληλεγγύης Πατησίων, Γιώργο Σεβδικαλή.

Αλλά και την ανάγκη της ειδικής μεταχείρισης των ασθενών με χρόνιες παθήσεις με την απουσία της κατ οίκον φροντίδας των υπέργηρων και ανήμπορων που συνήθως συνοδεύονται και από την έκπτωση των νοητικών λειτουργιών τους και τα ακόλουθα ψυχολογικά προβλήματα. Επίσης τονίσθηκε η διάχυτη κοινωνική δυστυχία και καταστροφή που έχουν επιφέρει στην Ελλάδα επί δεκατρία χρόνια τα επαίσχυντα για την λαϊκή αξιοπρέπεια, Μνημόνια. 

 

~~~

 

Όμως όλ@ στην συζήτηση είπαν φθάνει! Μέχρι εδώ!

Τι κάνουμε -ως δρώσες συλλογικότητες επί του πεδίου- για το μεγάλο βάρος της φροντίδας που έχει επιφορτίσει την αβοήθητη οικογένεια, τον/ην αλληλέγγυο/α φίλο/η ή την/ον αγαπημένο/η συγγενή ή την ευαισθητοποιημένη γειτονιά;

Δηλώσαμε την πρόθεσή μας να ξεφύγουμε από τις φτηνές "λύσεις" του συντεχνιασμού και της ιδιοτέλειας και να πάρουμε επάνω μας σαν αποστολή την δημιουργία των τοπικών δικτύων ψυχικής αυτοβοήθειας και όχι απλά πιέζοντας για την διεκπεραίωση ενός μεγαλύτερου αριθμού ασθενών. Μέγιστη τύχη και βοήθεια για όλ@ μας είναι να ακουμπήσουμε επάνω στο δοκιμασμένο για χρόνια αγωνιστικό τοπικό δίκτυο "Χωρίς Μεσάζοντες Πατησίων". 

~~~  

 

Συζητήσαμε τον τρόπο δημιουργίας ομάδων αυτοβοήθειας και ψηλαφίσαμε κάποια μονοπάτια για οδηγό:

• Οι ομάδες αυτοβοήθειας βασίζονται στην ιδέα της δύναμης των μελών.
• Οι Ο.Α. προσπαθούν να δουλέψουν με τρόπους όσο το δυνατόν πιο δημοκρατικούς και «ανοιχτούς».
• Προσπαθούν να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή και την ανάμειξη.
• Οι ομάδες έχουν συνήθως ένα κλίμα φιλικό και ανεπίσημο, διαφορετικό από τις παραδοσιακές υπηρεσίες και δομές.
• Προσπαθούν να δώσουν σε κάθε μέλος την πληροφόρηση, την ενθάρρυνση και τη δυνατότητα για να συμμετέχει στην ομάδα.
• Ενώνοντας τη φωνή τους με άλλους τα μέλη της ομάδας έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν με πιο δυναμικό τρόπο τις ανάγκες τους και να αλλάξουν καταστάσεις που τους αφορούν.
• Ως ομάδα μπορούν να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον και να δουλέψουν μαζί για να ξεπεράσουν τη δυσκολία ή τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν.
• Οι Ο.Α. προσπαθούν να δουλέψουν με τρόπους όσο το δυνατόν πιο δημοκρατικούς και «ανοιχτούς».
• Ενθαρρύνουν τη συμμετοχή και την ανάμειξη.
• Οι ομάδες έχουν συνήθως ένα κλίμα φιλικό και ανεπίσημο, διαφορετικό από τις παραδοσιακές υπηρεσίες και δομές.
• Προσπαθούν να δώσουν σε κάθε μέλος την πληροφόρηση, την ενθάρρυνση και τη δυνατότητα για να συμμετέχει στην ομάδα.

Ήταν μία συνδιοργάνωση  από την

Κίνηση Αλληλεγγύης Πατησίων και την 

Κίνηση Οικογενειών & Φίλων για την Ψυχική Υγεία.