"Στη χώρα μας, η πολιτική ηγεσία σε συνεργασία με την επιτροπή των ειδικών του υπουργείου Υγείας επέλεξαν, από την αρχή της επιδημικής κρίσης, να ενημερώνουν σχετικά με τους θανάτους από τη λοίμωξη COVID-19 αναφερόμενοι συνήθως σε δυο χαρακτηριστικά: στην ηλικία και στα «υποκείμενα νοσήματα». Καμία απολύτως αναφορά δεν γίνεται στα ανάπηρα άτομα!

   Αντίθετα, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναγνωρίζουν ότι η ευαλωτότητα των αναπήρων στη λοίμωξη COVID-19 σε συνδυασμό με τα εμπόδια που αντιμετωπίζει ήδη ο συγκεκριμένος πληθυσμός πολύ πριν την πανδημία, δύνανται να συντελέσουν σε αύξηση των διακρίσεων. Μάλιστα τον Μάρτιο του 2019, η Lindsay Lee, τεχνική διευθύντρια του Π.Ο.Υ., ανέφερε ότι «Πολλά ανάπηρα άτομα αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην εφαρμογή βασικών μέτρων υγιεινής, ενώ άλλα δεν είναι σε θέση να ασκούν κοινωνική αποστασιοποίηση επειδή εξαρτώνται από την φροντίδα τρίτων ή άλλη υποστήριξη».

   Την ίδια χρονική περίοδο η Catalina Devandas Aguilar, δικηγόρος και εισηγήτρια των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των αναπήρων, δήλωσε ότι «Έχουν γίνει ελάχιστες ενέργειες για να παρέχεται στα ανάπηρα άτομα η καθοδήγηση και υποστήριξη που απαιτείται για την προστασία τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19, παρόλο που πολλοί/ες από αυτούς/ες αποτελούν μέρος της ομάδας υψηλού κινδύνου».

   Τεράστια αναστάτωση προκλήθηκε διεθνώς στα αναπηρικά κινήματα όταν οι «κατευθυντήριες γραμμές» σε ΗΠΑ και σε πολλές χώρες  της Ευρώπης 

εξουσιοδοτούσαν το ιατρικό προσωπικό ώστε να αποκλείει τους ανάπηρους/-ες από τη φροντίδα σε περίπτωση που νοσήσουν. 

   Πρόκειται για μια βάρβαρη πρακτική μιας άλλης εποχής την οποία πιστεύαμε ότι είχαμε αφήσει πίσω, και όπως είναι ευνόητο, ακολούθησε πλήθος καταγγελιών για αυτή την περαιτέρω συρρίκνωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων της πολυπληθούς ομάδας των αναπήρων.

   Στις 5/11/2020, στη συνέντευξη Τύπου του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, με τη συμμετοχή του καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα, γίναμε μάρτυρες σε ένα μάθημα περί βιοηθικής από τον επικεφαλής της ομάδας για την αντιμετώπιση της επιδημίας του κορωνοϊού στη χώρα.

   Έγιναν εκτεταμένες αναφορές στην «ποιοτική μετάβαση προς τον θάνατο», «στην καθημερινή πρακτική για ανθρώπους με πολλαπλά προβλήματα υγείας», σε «παρατεταμένη διαδικασία θανάτου», στο ότι «οι ίδιες οι οικογένειες επιλέγουν συνειδητά σε συνεννόηση με τους γιατρούς να μην διασωληνώνουν τους αγαπημένους τους» και όπως είναι φυσικό, τέτοιες επίμονες αναφορές μάς προκαλούν εύλογα αναστάτωση και ανασφάλεια.

   Ζούμε σε μια χώρα που ΔΕΝ έλαβε τα απαραίτητα μέτρα για τις δικές μας ζωές. Ζούμε σε μια χώρα που ΔΕΝ βρίσκουμε στατιστικά στοιχεία διαθέσιμα για τους θανάτους από την COVID-19 που να αφορούν σε ανάπηρα άτομα και σε άτομα με χρόνιες βλάβες. Αντίθετα, η Αγγλία και η Ουαλία μέσω της επίσημης στατιστικής υπηρεσίας τους μας ενημερώνουν ότι, για την περίοδο από 2 Μαρτίου έως 14 Ιουλίου 2020, σχεδόν 6 στους 10 (59,5% ή 27.534 από 46.314) συνολικά θανάτους από την COVID-19 ήταν ανάπηρα άτομα.

   Ωστόσο, μας ενημερώνουν ότι τα ανάπηρα άτομα αποτελούν περίπου το 16% του πληθυσμού, σύμφωνα με τη μελέτη που ξεκίνησε από τις 2 Μαρτίου, και ότι οι θάνατοι προσδιορίστηκαν χρησιμοποιώντας τη Διεθνή Ταξινόμηση των Νόσων, 10η αναθεώρηση (ICD-10).

   Αντιλαμβανόμαστε, δηλαδή, το τεράστιο αναλογικά ποσοστό των αναπήρων σε αυτή τη μάχη και την αναγκαιότητα να ληφθούν αμέσως μέτρα για την προστασία των αναπήρων και τη μεθοδευμένη στήριξή τους από το σύστημα υγείας.

   Στο βίντεο που δημοσιεύθηκε, ο επικεφαλής λοιμωξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας αναφέρεται ξεκάθαρα στο «πρόβλημα» πολύ πριν την πανδημία. Ωσάν να ήταν κάτι το φυσικό, μας εξηγεί ότι «…στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας στη χώρα μας και κατά την περίοδο της εποχικής γρίπης έχουμε αυτό το πρόβλημα…» και λίγο παρακάτω αναφέρει «γίνεται η επιλογή στην καθημερινή πράξη, στις κλινικές, στα νοσοκομεία μας…»

   Το εξοργιστικό στη ρητορική αυτή είναι ότι αντί να υπογραμμιστούν οι ελλείψεις του υγειονομικού μας συστήματος, επιχειρήθηκε μια λείανση της όλης κατάστασης και των επακόλουθων διακρίσεων και των συνεπειών τους που επικρατούν στο σύστημα υγείας μας.

   Είναι τρομακτικό ότι τα κριτήρια πρόσβασης στην ιατρική περίθαλψη στηρίζονται στην ιδέα ότι κάποιες ζωές είναι ανάξιες για ζωή. Κάποιοι ίσως να το αποκαλούσαν και «ξέπλυμα».

   Ωστόσο, δεν θα κάνουμε μαθήματα βιοηθικής στον έγκριτο επιστήμονα εμείς οι ανάπηροι πολίτες. Θα θυμίσουμε όμως στην κυβέρνηση ότι ο Διεθνής Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας επηρεάστηκε από τη δίκη της Νυρεμβέργης και ότι η συγκατάθεση του υποκειμένου αποτελεί θεμέλιο λίθο της βιοηθικής.

   Καλούμε την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της αναφορικά με την ανεπάρκεια σε ΜΕΘ και την αδιανόητη και αντισυνταγματική επιλογή των ασθενών.

   Η αορατότητα της πολυπληθούς κοινωνικής ομάδας των αναπήρων οδηγεί σε κοινωνικό δαρβινισμό και ευγονική.
Οι ιατροκεντρικές και συχνά πλήρως υποκειμενικές υποθέσεις περί της ποιότητας ζωής των αναπήρων, οι οδηγίες που θεωρούν δεδομένο ότι οι ανάπηροι και οι χρόνιοι ασθενείς δεν θα ζήσουν έτσι κι αλλιώς πολύ, οδηγούν σε μαύρη και σκοτεινή θανατοπολιτική.

Οι ζωές των αναπήρων, όπως ΟΛΩΝ των ανθρώπων, ΜΕΤΡΑΝΕ."

Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων «Μηδενική Ανοχή» 

 

*Η αναδημοσίευση προέρχεται από τον ιστότοπο


https://www.aftoleksi.gr