Ένα συνέδριο για Γοργόνες και Γοργόνους

Συνέδριο Θαλάσσιας Μαγείας

   Εκατοντάδες «γοργόνες» συμμετείχαν στο συνέδριο της «θαλάσσιας μαγείας» στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ.

   Με τις στιλπνές, ψαρίσιες ουρές τους να αστραποβολούν, εκατοντάδες γυναίκες και άνδρες κατέκλυσαν αυτό το Σαββατοκύριακο τις πισίνες στο Μανασίς της Βιρτζίνιας, κοντά στην Ουάσινγκτον, συμμετέχοντας σε ένα από τα μεγαλύτερα συνέδρια… γοργόνων στον κόσμο.

   Στο «Συνέδριο Θαλάσσιας Μαγείας» συρρέουν κάθε χρόνο πολλοί Αμερικανοί, λάτρεις των φανταστικών πλασμάτων του βυθού. Ερασιτέχνες ή «επαγγελματίες γοργόνες», επιδεικνύουν τα ταλέντα τους στις δημόσιες πισίνες ή σε ιδιωτικές εκδηλώσεις και συναγωνίζονται σε περίτεχνες πιρουέτες και φαντασμαγορικά κοστούμια. Κυρίως όμως, δίνει τη δυνατότητα σε όλους να συμμετέχουν.

   «Όσων ετών και αν είναι κανείς και κάποια απ’ όπου κι αν προέρχεται ό,τι σώμα ή αδυναμία και αν έχει, όλοι κι όλες μπορούν να γίνουν γοργόνες. Δεν υπάρχουν περιορισμοί», είπε η 19χρονη Μέρλοτ, φορώντας μια περούκα ταιριαστή με τη μακριά ουρά της.

  Στο πρόγραμμα του συνεδρίου περιλαμβάνονται έτσι στρογγυλά τραπέζια με θέματα όπως «Η ποικιλομορφία των σειρήνων», «Οι χοντρές γοργόνες σηκώνουν κύμα» ή ακόμη ένα εργαστήριο για το «μακιγιάζ της σειρήνας σε όλες τις αποχρώσεις της λιμνοθάλασσας».

«Ω, μια γοργόνα!»

  Η Χελένα Μακλίοντ, 33 ετών, πάσχει από τη νόσο Σαρκό-Μαρί-Τουθ, μια νευρομυική πάθηση και «δεν μπορεί να περπατήσει με τα ανθρώπινα πόδια της» αλλά λάμπει από χαρά όταν βρίσκεται μέσα στην πισίνα, με τη μακριά, γαλάζια ουρά της. «Λατρεύω να συμμετέχω στη μαγεία, να κάνω τα παιδιά να χαμογελούν όταν αναφωνούν: «Ω, μια γοργόνα!», εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο. Θέλει επίσης να γίνει το πρότυπο για τους νέους με αναπηρία. «Όταν τα παιδιά που κινούνται με αμαξίδιο με βλέπουν, ενθουσιάζονται», λέει.

  Η γοργόνα «Τσόμπο», που η ορισμένη αδυναμία της είναι να μην έχει πήχεις, εξήγησε ότι δεν μπορεί να ασχοληθεί με πολλά σπορ. «Όμως λατρεύω το κολύμπι. Ως γοργόνα, μπορώ να κάνω σπορ και να εκφραστώ», είπε η 27χρονη γυναίκα με τη φούξια περούκα.

  Η «Κόραλ Κόι», συμμετέχει κάθε χρόνο στην εκδήλωση. «Είναι το αγαπημένο μου συνέδριο, πού αλλού θα έβρισκα τόση μαγεία;» σχολίασε. «Είναι ένας τρόπος να φροντίσεις τον εαυτό σου με διασκεδαστικό τόπο», δήλωσε η επαγγελματίας γοργόνα. «Όλοι μας χρειαζόμαστε κάτι για να χαλαρώνουμε…»

~~~

Ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος;

Μες στο πλατύ το πέλαγο καράβι ταξιδεύει
Τριγύρω νύχτα απλώνεται..
και με τ' αγέρι, που ελαφρά τα κύματα χαϊδεύει,
το μπρίκι το ασπροφόρετο κουνιέται, αργοσαλεύει,
σαν νύφη, που όλο και λυγά και γλυκοκαμαρώνεται .

Μα ξάφνου, σαν να κάρφωσε σ’ αμμουδιαστό ακρογιάλι
τις δυό του άγκυρες μαζί,
το μπρίκι στέκει και μπροστά στην πλώρη του προβάλλει
Γοργόνα θαλασσόβρεχτη με αγριωπό κεφάλι:
— Ο Βασιλιάς Αλέξανδρος απέθανε για ζεί;
Βροντολογά το στόμα της και τα νερά αναδεύει
με την ψαρίσια της ουρά,
και το γυναίκειο της αυτί απόκριση γυρεύει.

— Ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος και στον κόσμο βασιλεύει,

ο ναύτης αποκρίνεται, 

και ζωή νά 'χης, Κυρά!
Αλίμονο αν τής έλεγε πως είναι πεθαμένος
Από τα χρόνια τα παλιά !...
Ευθύς την ίδια τη στιγμή ο ναύτης ο καημένος
μαζί με το καράβι του θα βούλιαζε πνιγμένος,
και η Γοργόνα θ’ άρχιζε να κλαίει το βασιλιά.

Μα τώρα, που έμαθε πως ζει, την όψη της αλλάζει
και μ’ ομορφιές στολίζεται.
Γίνεται κόρη λυγερή, στα κύματα πλαγιάζει,
μέ δυό ματάκια ολόγλυκα τριγύρω της κοιτάζει,
κι απ’ τα ξανθά της τα μαλλιά το πέλαγος φωτίζεται.

Το μπρίκι πάλι ξεκινά και σιγαλαρμενίζει
στη Θάλασσα την γαλανή.
Και η Γοργόνα στον αφρό σαν γλάρος φτερουγίζει,
λύρα κρατάει ολόχρυση και παίζοντας αρχίζει
να τραγουδάει στο πέλαγος μ’ ουράνια φωνή! »

Γεώργιος Δροσίνης

~~~

Η Παναγία η Γοργόνα στη Λέσβο

   Σε ένα ταπεινό ξωκλήσι, στο ψαροχώρι Σκάλα Συκαμινιάς στη Λέσβο, βρίσκεται μία τοιχογραφία της Παναγίας μοναδική κι εξαιρετικά σπάνια, η οποία αναπαριστά την Μητέρα της Ορθοδοξίας σαν γοργόνα! 

  «Κατάμπροστα στο ψαρολίμανο, μέσα στο μάτι του πουνέντη, ορθώνεται ορθώνεται πάνω σε θεόρατη θαλασσοβραχιά το ξωκλήσι της Παναγιάς της Γοργόνας» γράφει ο Μυριβήλης στο έργο του αποκαλύπτοντας την πηγή της έμπνευσής του, που δεν είναι άλλη από την τοιχογραφία στο ξωκλήσι της Λέσβου.

  Στην εικόνα αυτή η Παναγία εμφανίζεται με ανθρώπινη μορφή από τη μέση και πάνω, ενώ από τη μέση και κάτω έχει σώμα ψαριού, όπως ακριβώς δηλαδή και οι γνωστές γοργόνες της μυθολογίας. Η ιστορία της περιοχής δεν αναφέρει τι ήταν αυτό που οδήγησε τον άγνωστο λαϊκό καλλιτέχνη να απεικονίσει την Παναγία σαν γοργόνα. Μία λογική εξήγηση είναι ότι στο ψαροχώρι οι άνθρωποι που είναι ταυτισμένοι με τη θάλασσα και τις παραδόσεις της θέλησαν να «παντρέψουν» τη χριστιανική πίστη με τους τοπικούς θρύλους. 

  Το ομώνυμο μυθιστόρημα «Η Παναγία η γοργόνα» (1948) είναι το τρίτο μεγάλο μυθιστόρημα του Στρατή Μυριβήλη ύστερα από το «Η ζωή εν τάφω» (1924) και το «Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια» (1933). Τα τρία αυτά μυθιστορήματα συνθέτουν την περίφημη «Τριλογία του πολέμου» του μεγάλου συγγραφέα.

 

"Δεν ήταν νησί" That Was No Island - Νανά Μούσχουρη (1973)