Μέρες Αντιπελάργησης...

  Όταν πια ο πατέρας γέρασε και δεν μπορούσε να
αυτοεξυπηρετηθεί, ο γιος του -ο αγέρωχος Σπαρτιάτης
πολεμιστής- πήρε μια κουβέρτα, τον έβαλε μέσα και τον κουβάλησε στα χέρια μέχρι τον Καιάδα. Ήταν για να τον αφήσει εκεί, να πεθάνει από πείνα και δίψα όπως πάντοτε γινόταν μέχρι τότε. Το ίδιο θα γινόταν κι αυτή τη φορά. Κάποτε φθάσανε επάνω και εκείνος τον απόθεσε στην απλωσιά, τον αποχαιρέτησε και έκανε να φύγει.
   Όμως κατά πως απομακρυνόταν, τον πρόλαβε η φωνή του πατέρα: "Γιε μου, πάρε πίσω την κουβέρτα! Θα την χρειαστεί ο γιος σου για να κουβαλήσει εσένα, όταν έρθει η ώρα".
  O γιος κοντοστάθηκε. Κάτι ένοιωσε να σπάει μέσα του. Ήταν η κακή παράδοση που άσκεφτα υπηρετούσε. Άφησε την καλή καρδιά του να ακούσει εκείνα τα λόγια, έστρεψε αμέσως πίσω και ξανακουβάλησε τον γέροντα πατέρα του στην πόλη, μπροστά στα μάτια των έκπληκτων συμπολιτών του.
   Έτσι λένε πως καταργήθηκε η θανάτωση των ηλικιωμένων στον Καιάδα.

Ο πελαργικός πολιτισμός 

 

   Aφορά την φροντίδα των νέων πελαργών στους ηλικιωμένους γονείς τους. Η πρώτη μαρτυρία σώζεται από τον ένα από τους τρεις προστάτες της παιδείας, τον Μέγα Βασίλειο*. Ο φιλόσοφος Πατέρας παρατήρησε και κατέγραψε τη φροντίδα με την οποία οι νεαροί πελαργοί πρόσεχαν τους γηραιότερους. Ο Μέγας Βασίλειος που ήταν "μανούλα" στο να αναδεικνύει τις αλληλέγγυες και αγαπητικές πράξεις των όντων, μας αφηγείται:
  "Οι πελαργοί, όταν ο γονιός τους γυμνωθεί τελείως από τα φτερά -επειδή όταν γεράσει αυτά αρχίζουν και πέφτουν- τον βάζουν ανάμεσά τους και τον αγκαλιάζουν με τα δικά τους φτερά. Μάλιστα μαδούν τα φτερά τους για να τον ζεστάνουν με αυτά. Και του ετοιμάζουν άφθονο φαγητό και τον βοηθούν όσο είναι δυνατόν όταν πρέπει να πετάξει, σηκώνοντάς τον απαλά, με τη φτερούγα τους, πότε ο ένας εκ δεξιών και πότε ο άλλος εξ αριστερών. Και τούτο είναι πασίγνωστο, ώστε μερικοί την ανταπόδοση των ευεργεσιών να την ονομάζουν Αντιπελάργηση."

 

Οι πελαργοί είναι ανθρωπόφιλα, μονογαμικά και μεταναστευτικά πουλιά. Όταν ζευγαρώσουν, το αρσενικό με το θηλυκό διατηρούν τον δεσμό τους τις περισσότερες φορές παντοτινά

 

   Κατ' αυτόν τον πελαργικό και χριστιανικό τρόπο, προέκυψε η ίδρυση και λειτουργία του Κοινωνικού & Φιλανθρωπικού συστήματος, του Πτωχοκομείου ή Βασιλειάδας, που για να φτιάξει κάμποσα τέτοια η Δυτική Ευρώπη, χρειάστηκε να περιμένει ακόμη χίλια χρόνια μέχρι κοντά στην Αναγένηση. Αυτό ήταν και το πρώτο κέντρο περίθαλψης και φροντίδας των ασθενέστερων κοινωνικά ατόμων, αρχή και μήτρα πολλών ομοειδών οργανισμών που δημιουργήθηκαν εκείνη την εποχή στις περισσότερες επισκοπές. Δηλαδή ενός μεγάλου δικτύου δομών, που ακολούθησαν και παρέμειναν ενεργές για αιώνες μετά την κοίμησή του, στα τέλη του τρίτου μ.Χ. αιώνα.

  Η Βασιλειάδα υπήρξε ένας πρότυπος οίκος για τη φροντίδα των ξένων, την ιατρική περίθαλψη των φτωχών άρρωστων αλλά και την επαγγελματική κατάρτιση των ανειδίκευτων.

     φωτογραφίες: Ετοιμόρροπη φωλιά πελαργών επί στύλου ηλεκτροδότησης στην Στυλίδα. Επιχείρηση διάσωσης νεογνών και αντικατάστασή της φωλιάς από συνεργείο ΔΕΗ. Ο δημόσιος φορέας ενέργειας, τοποθετεί πάνω στους στύλους κατάλληλα καλάθια όπου τα πουλιά στη συνέχεια φτιάχνουν τις φωλιές τους: Πρόγραμμα "Πελαργός".

 

Ο πελαργικός νόμος

 

   Είναι η ανταπόδοση των τροφείων από τα φιλόστοργα παιδιά προς τους γεννήτορες τους: Ο αντιπελαργισμός. Αυτό που με σύγχρονους όρους λέμε ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα και που τελευταία στην Ελλάδα της συνεχιζόμενης μνημονιακής κρίσης, ελλείψει των παραπάνω, πασχίζουμε πελαργικά να αναβιώσουμε έννοιες όπως αλληλεγγύη, φιλανθρωπία, ΚΟΦΙΨΥ** κα.

 

 

 

 

Φωτογραφία: Δήμος Ιωαννίνων. Εντατικές επισκευές στην φωλιά των πελαργών που φιλοξενείται στο παραδοσιακό κτήριο ώστε να είναι έτοιμη πριν έλθουν τα αποδημητικά πουλιά.

 

 

 

*Μέγας Βασίλειος: Το ενδιαφέρον του και για τα ευρύτερα κοινωνικά προβλήματα του λαού, αναδεικνύεται στις επιστολές του με αριθμούς 104, 110, 84, 86, 107-109. Σύμφωνα με αυτές προσπαθούσε να λύσει και τα προβλήματα των εργαζομένων στα ορυχεία του Ταύρου της Μικράς Ασίας εκτός των ορφανών, αδικημένων, ασθενών και απόρων. Καθιέρωσε τη διανομή αγαθών - τρόφιμα, ρούχα, χρήματα- και κάθε είδους βοήθειας σε φτωχές οικογένειες, άπορους κ.λπ.

 

**ΚΟΦΙΨΥ: Το λελέκι του Αισώπου. Αφού τον κούρασαν τον Δία οι βάτραχοι ζητώντας του επίμονα έναν θεό-βασιλιά, αυτός τους ξεφορτώθηκε παραγγέλλοντας τους να λατρεύουν ένα κούτσουρο. Μετά από λίγο ξαναπήγαν στον Δία με παράπονο γιατί το κούτσουρο δεν τους ικανοποιεί και του ζήτησαν κάτι άλλο, κάτι που να τους εμπνέει πιο πολύ. Αηδιασμένος ο Δίας από την ανοησία τους, τους έστειλε για βασιλιά ένα λελέκι. Κι αυτό τους αποδεκάτισε...

πηγή: wikipedia