Translate

23 Αυγούστου, 2021

Τα πρόσωπα με ψυχικά ζητήματα αξίζουν ισότιμη πρόσβαση σε υπηρεσίες ψυχικής και σωματικής υγείας

 Δεν υπάρχει υγεία χωρίς ψυχική υγεία. Ωστόσο, παρά το φορτίο των ψυχικών παθήσεων που προκαλείται παγκοσμίως, οι επενδύσεις παραμένουν πολύ χαμηλές σε σχέση με τον αριθμό των ατόμων που πλήττονται. Βελτιώνοντας την ψυχική υγεία θα ωφεληθεί η κοινωνία, η οικονομία και θα μειωθεί η επίπτωση στην ποιότητα ζωής των οικογενειών και των φροντιστών.  

 

Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο

Progress in Mind – Το Kέντρο Πληροφοριών για την Ψυχιατρική τη Νευρολογία

11 Αυγούστου, 2021

Νόσος Alzheimer και Ουλίτιδα

   “Οι τελευταίες μελέτες συνδέουν έναν απλό δείκτη του στοματικού μικροβιώματος με ένα σημαντικό προγνωστικό δείκτη για την εμφάνιση της νόσου AlzheimerΑντώνιος Δημητρακόπουλος παθολόγος στο Ντυνάν Hospital.

   Οι ηλικιωμένοι ασθενείς με υψηλά επίπεδα επιβλαβών βακτηρίων στα ούλα έχουν συνήθως δείκτες αμυλοείδωσης στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ) τους, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας μελέτης. Το β αμυλοειδές είναι μία πρωτεΐνη που συσσωρεύεται στον εγκέφαλο των ασθενών με νόσο Alzheimer πριν ακόμα την εμφάνιση κλινικών συμπτωμάτων της νόσου.
  “Σήμερα, είναι δυνατό να εκτιμήσουμε τα επίπεδα του β αμυλοειδούς στον εγκέφαλο εξετάζοντας τα επίπεδα της πρωτεΐνης στο ΕΝΥ. Συγκεκριμένα, η σύνδεση ανάμεσα στα επίπεδα του β αμυλοειδούς στο ΕΝΥ και τον εγκέφαλο είναι αντιστρόφως ανάλογη“, λέει ο κ. Αντώνιος Δημητρακόπουλος, Διευθυντής Γ’ Παθολογικής Κλινικής Ερρίκος Ντυνάν Hospital, εξηγώντας:
 “Αν, δηλαδή, τα επίπεδα στο ΕΝΥ είναι μειωμένα, αυτό σημαίνει ότι έχουν αυξηθεί στον εγκέφαλο. Η παρούσα μελέτη είναι η πρώτη που παρατηρεί ότι τα αυξημένα επίπεδα των επιβλαβών βακτηρίων στα ούλα συνδέονται με μειωμένα επίπεδα β αμυλοειδούς στο ΕΝΥ σε ηλικιωμένους χωρίς έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών“.
  Η έρευνα αποδεικνύει την σημαντικότητα της στοματικής υγιεινής Οι παρατηρήσεις της έρευνας ενισχύουν ακόμα περισσότερο τη σημαντικότητα της καλής στοματικής υγιεινής.
 
Η έρευνα για τη σύνδεση ουλίτιδας και Νόσου Alzheimer
   Οι επιστήμονες της έρευνας εξέτασαν 48 ενήλικες άνω των 65 ετών με φυσιολογικές γνωστικές λειτουργίες. Έλαβαν δείγματα από τα βακτήρια των ούλων και εξέτασαν την αναλογία ανάμεσα σε επιβλαβή και ωφέλιμα βακτήρια. Έκαναν επίσης εξετάσεις για βιοδείκτες της νόσου Alzheimer, όπως το β αμυλοειδές και η πρωτεΐνη ταυ στο ΕΝΥ. Όπως διαπίστωσε η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Alzheimer’s and Dementia: Diagnosis, Assessment and Disease Monitoring, η αυξημένη αναλογία επιβλαβών βακτηρίων συνδέθηκε με μειωμένα επίπεδα β αμυλοειδούς 42 στο ΕΝΥ, χωρίς ωστόσο να επηρεάζονται τα επίπεδα της φωσφορυλιωμένης ταυ.
  Το εύρημα αυτό ενισχύει τη θεωρία σχετικά με τις αρνητικές επιδράσεις της κακής στοματικής υγιεινής στον κίνδυνο εμφάνισης νόσου Alzheimer.

Τα ωφέλιμα βακτηρίδια

   Τα ωφέλιμα βακτήρια της στοματικής κοιλότητας περιορίζουν τη φλεγμονή των ούλων καθώς και τη συστηματική φλεγμονή, μειώνοντας παράλληλα τη δραστηριότητα των επιβλαβών βακτηρίων.
  Τα τελευταία δυσκολεύονται έτσι να φτάσουν στον εγκέφαλο και να προκαλέσουν βλάβες.
“Αν ο πληθυσμός των ωφελίμων βακτηρίων είναι αυξημένος, αυτά μπορεί να φτάσουν στον εγκέφαλο μέσω της κυκλοφορίας του αίματος και να περιορίσουν τη φλεγμονή και εκεί. Η διατήρηση της στοματικής υγιεινής έχει ιδιαίτερη σημασία για τη γενικότερη υγεία, καθώς γνωρίζουμε σήμερα ότι μπορεί να προστατεύσει από μία σειρά παθήσεις, από την καρδιαγγειακή νόσο, μέχρι το διαβήτη“, σημειώνει ο κ. Δημητρακόπουλος.
  Τα δεδομένα της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι μπορεί να προστατεύσει και από τη νόσο Alzheimer. Δεν στοιχειοθετείται η σχέση αιτίας – αποτελέσματος στην μελέτη. Σύμφωνα με τους επιστήμονες της μελέτης, καθώς μιλάμε για μία έρευνα παρατήρησηςδεν είναι δυνατό να στοιχειοθετηθεί σχέση αιτίας-αποτελέσματος ανάμεσα στα βακτήρια της στοματικής κοιλότητας και τον κίνδυνο εμφάνισης νόσου Alzheimer. Αυτό μπορεί να αποδειχθεί μόνο από μεγαλύτερες τυχαιοποιημένες μελέτες που θα εξετάσουν την παραπάνω σύνδεση.

06 Αυγούστου, 2021

Φάρμακα που συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο άνοιας

αντιχολινεργικά φάρμακα λήψη κίνδυνος εμφάνισης άνοιας

  Η συχνή λήψη μιας κατηγορίας κοινών φαρμάκων, των αντιχολινεργικών, τα οποία χρησιμοποιούνται για διάφορες παθήσεις (υπέρταση, κατάθλιψη, αλλεργίες, κρυολογήματα κ.α.), συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο ήπιας γνωστικής εξασθένησης ή διαταραχής, μιας κατάστασης που, μεταξύ άλλων, χαρακτηρίζεται από προβλήματα μνήμης και θεωρείται συχνά πρόδρομος της κανονικής άνοιας.
  Κίνδυνος ήπιας γνωστικής διαταραχής για όσους παίρνουν συχνά ένα τέτοιο φάρμακο Αυτό είναι το ανησυχητικό συμπέρασμα μιας νέας αμερικανικής επιστημονικής έρευνας. Σύμφωνα με αυτή, εκείνοι που κάνουν τακτικά λήψη φαρμάκων (τουλάχιστον ένα τέτοιο φάρμακο), έχουν κατά μέσο όρο 47% πιο αυξημένο κίνδυνο ήπιας γνωστικής διαταραχής και ήπιας άνοιας. Αυτή φαίνεται πως πρόκειται να εμφανιστεί μέσα στην επόμενη δεκαετία, αντίθετα με όσους δεν παίρνουν καθόλου τέτοιους είδους φάρμακα.
  Ο κίνδυνος από την λήψη των φαρμάκων φαίνεται ακόμη πιο αυξημένος (υπερδιπλάσιος) για όσους έχουν γενετική προδιάθεση για νόσο Αλτσχάιμερ. Αυξάνεται περαιτέρω (τετραπλάσιος), αν στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό ενός ανθρώπου έχουν ήδη βρεθεί βιοδείκτες Αλτσχάιμερ.
   

Νέα έρευνα: Η λήψη αυτών των φαρμάκων αυξάνει τον κίνδυνο ήπιας άνοιας

  Μία κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιούνται σε αρκετά νοσήματα, μεταξύ των οποίων οι αλλεργίες, τα κρυολογήματα, η υπέρταση και η κατάθλιψη, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο ήπιας έκπτωσης της σκέψης και της μνήμης, ιδιαίτερα σε ασθενείς με γενετικούς παράγοντες κινδύνου για νόσο Alzheimer, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας έρευνας που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Neurology.
  Τα φάρμακα αυτά, γνωστά ως αντιχολινεργικά, χρησιμοποιούνται επίσης στη ναυτία ταξιδίου, την ακράτεια ούρων και την υπέρταση.
Σήμερα κυκλοφορούν συνολικά σχεδόν 100 φάρμακα αυτής της κατηγορίας εκ των οποίων ορισμένα χρειάζονται συνταγή ενώ άλλα όχι.
   “Όπως διαπίστωσε η έρευνα, οι ασθενείς που έπαιρναν τουλάχιστον 1 αντιχολινεργικό φάρμακο είχαν 47% αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν ήπια έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών, μία πρώιμη κατάσταση της άνοιας, μέσα σε 1 δεκαετία, συγκριτικά με τους ασθενείς που δεν έπαιρναν τα παραπάνω φάρμακα”, επισημαίνει ο κ. Αντώνιος Δημητρακόπουλος, Διευθυντής Γ΄ Παθολογικής Κλινικής Ερρίκος Ντυνάν Hospital.
  «Από τα αποτελέσματά μας φαίνεται ότι ο περιορισμός της δόσης των αντιχολινεργικών φαρμάκων εγκαίρως, αποτελεί πιθανώς αποτελεσματική μέθοδο πρόληψης των επιπτώσεων που έχουν τα φάρμακα αυτά στη σκέψη, ιδιαίτερα σε ασθενείς με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης νόσου Alzheimer», υποστήριξε η Lisa Delano-Wood, PhD, επικεφαλής της έρευνας από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, και πρόσθεσε:
   «Οι μελλοντικές έρευνες θα πρέπει να εξετάσουν αν η διακοπή των παραπάνω φαρμάκων μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των περιστατικών έκπτωσης των γνωστικών λειτουργιών και νόσου Alzheimer μακροπρόθεσμα».


Η έρευνα εξέτασε 688 ασθενείς (μέση ηλικία 74) που δεν είχαν διαταραχές της μνήμης ή της σκέψης στην αρχή της έρευνας.
Οι εθελοντές ανέφεραν αν έπαιρναν αντιχολινεργικά φάρμακα και με ποια συχνότητα και ακολούθως έκαναν εξετάσεις των γνωστικών λειτουργιών μία φορά ετησίως.
  Το 1/3 των εθελοντών έπαιρνε αντιχολινεργικά φάρμακα με αναλογία σχεδόν 4.7 φάρμακα ανά άτομο.
  Η μετοπρολόλη, η ατενολόλη, η λοραταδίνη και η βουπροπιόνη ήταν ανάμεσα στα πλέον κοινά φάρμακα.
  Καθώς τα φάρμακα της κατηγορίας αυτής διαφέρουν ως προς την αντιχολινεργική δράση τους, οι ερευνητές προσδιόρισαν επίσης το αντιχολινεργικό φορτίο του κάθε ασθενούς με βάση τον αριθμό, τη δοσολογία και την ισχύ των φαρμάκων που έπαιρνε.
  Από τους 230 εθελοντές που έπαιρναν αντιχολινεργικά φάρμακα:
– το 51% (117) παρουσίασε ήπια έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών,
-ενώ στην ομάδα που δεν έπαιρνε τα παραπάνω φάρμακα (458), το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 42% (192)

.
Μετά την προσαρμογή για το ιστορικό κατάθλιψης, τον αριθμό των φαρμάκων και το ιστορικό καρδιακών προβλημάτων, οι ασθενείς που έπαιρναν αντιχολινεργικά φάρμακα είχαν 47% αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν ήπια έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών.
  Επιπλέον, οι ασθενείς που έπαιρναν της υψηλότερες δόσεις των φαρμάκων, ήταν αυτοί που διέτρεχαν τον υψηλότερο κίνδυνο.
  Οι επιστήμονες εξέτασαν επίσης αν οι ασθενείς είχαν βιοδείκτες για τη νόσο Alzheimer στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ), καθώς και αν είχαν γενετικούς παράγοντες κινδύνου για τη νόσο Alzheimer.
  Όπως διαπιστώθηκε, οι ασθενείς με βιοδείκτες για τη νόσο Alzheimer στο ΕΝΥ που έπαιρναν αντιχολινεργικά φάρμακα είχαν 4 φορές αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν ήπια έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών σε σχέση με αυτούς που επίσης έπαιρναν αντιχολινεργικά αλλά δεν είχαν τους παραπάνω βιοδείκτες.
  Αντίστοιχες ήταν και οι παρατηρήσεις για τους ασθενείς με γενετικούς παράγοντες κινδύνου για τη νόσο Alzheimer που έπαιρναν αντιχολινεργικά.
  Οι ασθενείς αυτοί είχαν 2.5 φορές αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν ήπια έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών σε σχέση με αυτούς που δεν είχαν παράγοντες κινδύνου αλλά έπαιρναν αντιχολινεργικά. 
 

Η διαφορά στους ηλικιωμένους

  Καθώς οι ηλικιωμένοι μεταβολίζουν τα αντιχολινεργικά φάρμακα διαφορετικά από τους νεότερους ενήλικες, αρκετά από τα φάρμακα αυτά έχουν διαφορετικές συνιστώμενες δόσεις για τους ηλικιωμένους.


  Όπως τόνισε η Delano-Wood, η πλειοψηφία των ασθενών της έρευνας έπαιρνε αντιχολινεργικά φάρμακα σε πολύ υψηλότερες δόσεις σε σχέση με αυτές που προτείνονται για τους ηλικιωμένους, με το 57% των εθελοντών να παίρνει διπλάσια δόση και το 18% τετραπλάσια.
  «Η προσαρμογή της δοσολογίας αποτελεί ένα πεδίο που θα μπορούσε να προσφέρει οφέλη στη μείωση των περιστατικών ήπιας έκπτωσης των γνωστικών λειτουργιών», υποστήριξε η Delano-Wood, επισημαίνοντας:
  «Αποτελεί επίσης ένα πιθανό στόχο πρόληψης για εξατομικευμένες παρεμβάσεις σε ασθενείς που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για νευροεκφυλιστικά νοσήματα όπως η νόσος Alzheimer».
  Οι ασθενείς που παίρνουν αντιχολινεργικά φάρμακα θα πρέπει να μιλήσουν με το γιατρό τους αν θέλουν να περιορίσουν τη δόση των παραπάνω φαρμάκων.
  Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διακόπτονται χωρίς την οδηγία γιατρού, καθώς η απότομη διακοπή των αντιχολινεργικών φαρμάκων μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες.
  Ένας περιορισμός της έρευνας ήταν ότι μόλις το 1/3 των εθελοντών έπαιρνε αντιχολινεργικά φάρμακα, ενώ σε άλλες έρευνες το ποσοστό αυτό φτάνει το 70%.
  Ωστόσο, όπως κατέληξε η Delano-Wood*, «τα αποτελέσματά μας έχουν ιδιαίτερη σημασία καθώς δείχνουν ότι τα αντιχολινεργικά φάρμακα μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο έκπτωσης των γνωστικών λειτουργιών ακόμα και σε γενικά υγιείς ενήλικες που παίρνουν χαμηλότερες δόσεις από αυτές που λαμβάνονται συνήθως».
  
 
Σημειώσεις:
*  Δείτε την δημοσίευση στο YgeiaNews της 19/02/2021 
 
 
Πηγές:
-YgeiaNews 

21 Ιουλίου, 2021

"Εγω άλλον γνώρισα και άλλος αποδείχτηκε πως είναι ..."​

Αγαπητοί και αγαπητές φίλοι/ες, 
θερμός ο Ιούλιος και Περί Σχέσεων ο Λόγος..:   
 

   "Πόσες φορές άκουσα μέσα στις ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες να λέγεται: «Εγώ άλλον άνθρωπο γνώρισα, κι άλλος στο τέλος αποδείχτηκε πως είναι…».

  Και αυτός ή αυτή που κάθε φορά το λέει πράγματι νιώθει απογοητευμένη, προδομένη, εγκαταλελειμμένη, καθώς ανεπίγνωστα της βυθίζεται μέσα στην απουσία της συνειδητότητας…

  Κι εγώ πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται: «Μα αφού το ξέρεις!... Πως απ’ την αρχή τον «νοίκιασες» τον σύντροφό σου με συναλλαγματικές τις υποσχέσεις της «αγάπης» του!»… Αφού μες την κραυγαλέας σου ανάγκη για αποδοχή –και την συγκεκαλυμμένη για απόρριψη- δεν κατάφερες ποτέ να δεις τον ίδιο ως πρόσωπο!»… Αφού ερωτεύθηκες την ελπίδα της δικής του «αγάπης»… «Αφού προτίμησες να κουτσοβολευτείς στο κλουβί των δικών σου καταπραϋντικών ψευδαισθήσεων, πως τώρα δεν καταλαβαίνεις ότι αν κάποιος πρόδωσε κάποιον, αυτός είσαι εσύ που κρέμασες τον εαυτό σου;…».

Ποιόν όμως εαυτό;

  Εκείνο το κομμάτι του εαυτού σου που έχει ανάγκη να διεκδικήσει όχι την αγάπη του άλλου, αλλά το προσωπικό του δικαίωμα στην διαπροσωπική αγαπητική αμοιβαιότητα και προσφορά.

  Ναι, η θλίψη που πολύ δικαιολογημένα νιώθεις, κι επιθυμείς να επεξεργαστείς στην ψυχοθεραπεία, συνδέεται με την υπεκφυγή ενός εν δυνάμει ενιαίου εαυτού.

  Ενός εαυτού που βαθιά γνωρίζει πως είναι φύσει ολόκληρος.

  Πως ο βασικός και αληθινός λόγος που κανείς χρειάζεται σύντροφο, δεν είναι για να προβάλει πάνω του τις μειονεξίες και την ανεπάρκειά του, ούτε να τον στραγγίξει υπαρξιακά, αλλά για να του δοθεί…"
 
 
Αυτό το καλό κείμενο που αναδημοσιεύουμε, 
έχει γραφεί από τον ψυχολόγο