Translate

30 Νοεμβρίου, 2021

Ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος για τις ψυχολογικές επιπτώσεις...

    Η ΚΟΦΙΨΥ συνεχίζει τον διάλογο για τις επιπτώσεις στην Ψυχική Υγεία των Οικογενειών στην χώρα μας ως αποτέλεσμα της επιδημίας και των μέτρων που ελήφθησαν. Αφορά την διοργάνωση εκδήλωσης με την συμμετοχή κορυφαίων επιστημόνων στα ψυχιατρικά μετερίζια στην Ελλάδα. Έτσι σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΔΣ μας, τροφοδοτούμε τον διάλογο δημοσιεύοντας το παρακάτω σημαντικό επιστημονικό-στοχαστικό πόνημα. 
   Πρόκειται για αδημοσίευτη θέση του ψυχιάτρου και μέλους της Επιστημονικής Επιτροπής της ΚΟΦΙΨΥ κου Κυμπουρόπουλου Στέλιου, που ευγενικά μας παραχώρησε και που τοποθετεί το πρόβλημα σε αυτή τη γόνιμη αρχή.

 ~ ~ ~

Η πανδημία ως Ψυχολογική Εμπειρία: προκλήσεις και προοπτικές
διαχείρισης στο πλαίσιο της Οικογένειας

 του Στέλιου Κυμπουρόπουλου*

    Τα πρώτα κρούσματα του νέου κορωναϊού (SARS-CoV-2) καταγράφηκαν επίσημα από τη Δημοτική Επιτροπή Υγείας της πόλης Γουχάν στην Κίνα περί τα τέλη Δεκεμβρίου του 2019, ενώ στις 11 Μαρτίου 2020 και με δεδομένο τον εντοπισμό κρουσμάτων και σε άλλες χώρες του παγκόσμιου χάρτη, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έκανε λόγο για τη διαπίστωση σοβαρής πρόκλησης δημόσιας υγείας, ανακηρύσσοντας την επιδημία σε πανδημία. Με βάση τα στοιχεία, που παρέχονται από τον ίδιο φορέα, μέχρι και σήμερα στη χώρα μας έχουν καταγραφεί συνολικά 421.266 κρούσματα του νέου κορωναϊού COVID-19 (επίσημη στατιστική ενημέρωση έως τις 30/06/2021). Προκειμένου να επιβραδυνθεί η εξάπλωση του ιού τόσο μεταξύ των διαφορετικών χωρών όσο και στο εσωτερικό των κρατών, πολλές κυβερνήσεις προχώρησαν στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή αυστηρών μέτρων πολιτικής προστασίας, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονταν ο περιορισμός της κυκλοφορίας και της δια ζώσης πρόσβασης σε υπηρεσίες εκπαίδευσης, εργασίας και υγείας, η αναστολή της φυσικής λειτουργίας πολλών καταστημάτων λιανικής πώλησης και εστίασης με σκοπό τη μείωση του κινδύνου διασποράς του κορωναϊού, η οριοθέτηση των εσωτερικών αλλά και των διασυνοριακών μετακινήσεων, καθώς και η προαγωγή της τήρησης των μέτρων ατομικής προστασίας (π.χ., χρήση μάσκας, διατήρηση φυσικών αποστάσεων, σχολαστική απολύμανση των χεριών αλλά και των κοινόχρηστων αντικειμένων).

   Όπως διαχρονικά συνέβη και με αντίστοιχες υγειονομικές κρίσεις και κοινωνικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης ανά τον κόσμο έτσι και η παρούσα πανδημία φάνηκε, πως επηρέασε σχεδόν αναπόφευκτα τα επίπεδα της ψυχικής υγείας των πολιτών, με αρκετούς επιστήμονες να κάνουν λόγο για αύξηση των συμπτωμάτων άγχους, κατάθλιψης, μετατραυματικού στρες και αϋπνίας στο γενικό πληθυσμό, καθώς και για την παρατήρηση μίας αυξητικής τάσης ως προς την κατανάλωση αλκοόλ, ψυχοτρόπων ουσιών και φαρμάκων σε ορισμένες χώρες (Fridman, 2021; MacMillan, Corrigan, Coffey, Tronnier, Wang & Krase, 2021; Shevlin, McBride, Murphy et al., 2020; Tsamakis, Rizos, Manolis, Chaidou, Kympouropoulos, Spartalis, et al., 2020; Voitsidis, Gliatas, Bairachtari et al., 2020). Μολονότι, οι αιτιολογικοί παράγοντες επιδείνωσης της ψυχικής υγείας στο γενικό πληθυσμό κατά τη διάρκεια της εξάπλωσης του ιού COVID-19 ποικίλουν και διακρίνονται σε μεγάλο βαθμό και από το υποκειμενικό ψυχολογικό υπόβαθρο του κάθε ατόμου, μέσω της επιστημονικής έρευνας έχουν καταφέρει να εντοπιστούν ορισμένες κοινές βιωματικές συνιστώσες, οι οποίες σκιαγραφούν τις κυρίαρχες πηγές προέλευσης του στρες και των δυσάρεστων συναισθημάτων μεταξύ των διαφορετικών ηλικιακών και κοινωνικών ομάδων εν μέσω πανδημίας.

    Πιο συγκεκριμένα και εκκινώντας από την ηλικιακή ομάδα των παιδιών και των εφήβων, ορισμένα από τα βασικά μέτρα, που φαίνεται να επηρέασαν σε σημαντικό βαθμό την καθημερινότητά τους αφορούσαν το κλείσιμο των σχολικών μονάδων, την πρωτόγνωρη ανάγκη μαθησιακής προσαρμογής στην εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση και την αδυναμία φυσικής πρόσβασης σε ποικίλες εξωσχολικές δραστηριότητες. Σε ένα πρώτο επίπεδο, το γεγονός αυτό, στέρησε από πολλά παιδιά τη δυνατότητα να εκφραστούν μέσω του δημιουργικού παιχνιδιού, αλλά και να λάβουν επαρκή συναισθηματική υποστήριξη μέσα από τη δια ζώσης αλληλεπίδραση με τους δικούς στους «σημαντικούς άλλους», δηλαδή τους φίλους και τους δασκάλους τους. Την ίδια στιγμή και ενώ βίωναν τους εν λόγω περιορισμούς ως προς τη δράση τους, πολλά νέα παιδιά ήρθαν αντιμέτωπα με το φόβο της ατομικής μόλυνσης, αλλά και με τον κίνδυνο της απώλειας της ζωής των αγαπημένων τους προσώπων σε περίπτωση μετάδοσης της ασθένειας (Imran, Zeshan & Pervaiz, 2020). Συναισθήματα πρωτόγνωρα και ομολογουμένως δύσκολα ως προς τη διαχείρισή τους για τα νέα παιδιά, ιδιαίτερα μάλιστα αν αναλογιστεί κανείς, ότι μία ολόκληρη οικογένεια μπορεί να βρίσκονταν επί μέρες εκτεθειμένη σε σχετικές πληροφορίες, όντας «περιορισμένη» στο εσωτερικό του σπιτιού. Την ίδια στιγμή, καθίσταται σαφές, πως οι ραγδαίες κοινωνικές και υγειονομικές μεταβολές επηρέασαν την εργασιακή κατάσταση αρκετών γονέων, δημιουργώντας σε πολλές περιπτώσεις οικονομική ανασφάλεια και προστριβές στο εσωτερικό της οικογένειας. Έτσι και σύμφωνα με τους ερευνητές, αρκετοί γονείς κατά τη διάρκεια της πανδημίας παρατήρησαν ποικίλες συναισθηματικές και συμπεριφορικές αντιδράσεις ανάμεσα στα παιδιά τους, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η εμφάνιση μελαγχολικής διάθεσης και κλάματος, η έκφραση ανησυχίας ή/και επιθετικότητας, οι δυσκολίες συγκέντρωσης, η αποφυγή δραστηριοτήτων, οι σωματική πόνοι, καθώς και οι αλλαγές στον ύπνο και στις διατροφικές συνήθειες (Javed, Sarwer, Soto & Mashwani, 2020).

   Για τους νεαρούς ενήλικες, η αναστολή της φυσικής λειτουργίας των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και η απώλεια ή/και η αδυναμία εύρεσης εργασίας σε ένα πλαίσιο εργασιακής ρευστότητας και επισφάλειας, σε συνδυασμό με τους περιορισμούς στις κοινωνικές τους αλληλεπιδράσεις, είναι πολύ πιθανό να αύξησαν το άγχος τους, να επηρέασαν δυσμενώς την αυτοεκτίμησή τους και να αποδυνάμωσαν το όραμα και την αισιοδοξία τους για το μέλλον (Panchal, Kamal, Orgera et al., 2020). Συνοπτικά, ο φόβος της μόλυνσης, η μοναξιά, η συναισθηματική πίεση από τις επαναλαμβανόμενες «καραντίνες» και η οικονομική αβεβαιότητα, σε συνδυασμό με την επαναλαμβανόμενη έκθεση σε αντικρουόμενες πληροφορίες σχετικά με τη δυνατότητα υπέρβασης της υγειονομικής κρίσης, θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την ψυχική υγεία των ενηλίκων και ιδιαίτερα, όσων αντιμετωπίζουν χρόνια προβλήματα υγείας, αλλά και όσων αναλαμβάνουν συναφείς ρόλους ευθύνης, υποστήριξης και φροντίδας (Pfefferbaum & North, 2020). Στην κατηγορία αυτή, φυσικά, εντάσσονται και οι ψυχικά πάσχοντες και τα οικεία τους πρόσωπα. Εναργέστερα, οι εγκεφαλικοί μηχανισμοί ελέγχου του στρες των ανθρώπων με προϋπάρχοντα προβλήματα ψυχικής υγείας συχνά παρουσιάζουν «υπερδραστηριότητα», με αποτέλεσμα οι ίδιοι να ερμηνεύουν τα περιβαλλοντικά ερεθίσματα που λαμβάνουν ως ιδιαίτερα απειλητικά, αλλά και να αντιλαμβάνονται τους δυνητικούς κινδύνους πολύ πιο αισθητά (εν προκειμένω: φόβος πρόσκτησης ή μετάδοσης της ασθένειας, φόβος κοινωνικής εγκατάλειψης και απομόνωσης, φόβος ενδεχομένου νοσηλείας) (Cohen, 2000). Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την απουσία των κατάλληλων συμπεριφορικών μηχανισμών διαχείρισης του στρες, αλλά και με την αδυναμία πρόσβασης σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας, θα μπορούσε να πυροδοτήσει την επανεμφάνιση ορισμένων συμπτωμάτων και να καταστήσει την εμπειρία της ψυχικής προσαρμογής στην πανδημία για τη συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα ακόμα πιο επώδυνη και απαιτητική (Rains, Johnson, Barnett et al., 2021).

   Οι ίδιες παράμετροι, σχεδόν αναπόφευκτα επηρεάζουν και την εύρυθμη λειτουργία της οικογένειας, αλλά και τη συναισθηματική ετοιμότητα των φροντιστών των ατόμων με ψυχική νόσο. Πιο συγκεκριμένα, καθίσταται σαφές, ότι στο εσωτερικό ενός δυσμενούς υγειονομικού, κοινωνικού και οικονομικού τοπίου, όπως αυτό που περιγράψαμε νωρίτερα, οι φροντιστές των ατόμων με ψυχική νόσο συχνά καλούνται να ανταποκριθούν -παράλληλα- σε ποικίλους ρόλους (ως προς τον/την σύντροφο, τα δικά τους παιδιά, τους δικούς τους γονείς, την εργασία ή/και την εκπαίδευση τους), πολλές φορές λαμβάνοντας ελάχιστη καθοδήγηση και κοινωνική υποστήριξη. Μάλιστα, η αίσθηση κόπωσης, εξάντλησης, απογοήτευσης, θλίψης και ενοχών, σε συνδυασμό με το στίγμα που συχνά συνοδεύει την ψυχική νόσο, φαίνεται πως αποτελούν, σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, ορισμένες από τις κοινές συναισθηματικές αντιδράσεις μεταξύ των φροντιστών. Ωστόσο, με δεδομένο το γεγονός, ότι η συνεισφορά των οικείων φροντιστών συνιστά ακρογωνιαίο λίθο για την ψυχοκοινωνική αποκατάσταση και τη διατήρηση της ποιότητας ζωής των ατόμων με ψυχική νόσο, η διασφάλιση της ψυχολογικής τους προσαρμογής και η προαγωγή της ψυχικής τους υγείας εν μέσω πανδημίας, οφείλει να αναδειχθεί σε μία ύψιστη κοινωνική και πολιτική προτεραιότητα παγκοσμίως (Eckardt, 2020).

   Στο σημείο αυτό λοιπόν και έχοντας αντιληφθεί τη σπουδαιότητα της προαγωγής της ψυχολογικής προσαρμογής τόσο των φροντιστών όσο και των ίδιων των ατόμων με ψυχική νόσο, οι επιστήμονες στο χώρο της ψυχικής υγείας δημιούργησαν ορισμένες αξιόπιστες συμβουλευτικές κατευθύνσεις προς τις οικογένειες, με σκοπό την αποτελεσματική διαχείριση της ψυχολογικής δυσφορίας και των δυσάρεστων συναισθημάτων, που συχνά ανακύπτουν με αφορμή την πανδημία. Πιο συγκεκριμένα, ένα από τα πρώτα βήματα αναφέρεται στην προσπάθεια διατήρησης ενός καθημερινού προγράμματος δραστηριοτήτων (ρουτίνες) τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό του σπιτιού, το οποίο και αναμένεται όχι μόνο να βοηθήσει τα μέλη να παραμείνουν ενεργά, αλλά και να τους προσδώσει μία αίσθηση «ελέγχου» στα πράγματα (π.χ., πρωινό ξύπνημα, προετοιμασία πρωινού, τακτοποίηση προσωπικού χώρου, προετοιμασία για μετάβαση στην εργασία, μαγείρεμα, προγραμματισμός επικοινωνίας με συγγενείς και φίλους, οργάνωση ενός περιπάτου στη φύση). Μάλιστα, τονίζεται, ότι πολλές από τις δραστηριότητες αυτές είναι σημαντικό να υλοποιούνται σε συνεργασία και με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, έτσι ώστε να ενισχύονται τόσο οι συναισθηματικοί δεσμοί όσο και η αίσθηση της «συνοχής» στο εσωτερικό της οικογένειας. Στο πλαίσιο αυτό, θεωρείται εξίσου κρίσιμο, οι προσδοκίες γύρω από τη συμπεριφορά και τη δράση των μελών της οικογένειας να παραμένουν ρεαλιστικές και να μην υφίστανται περιβαλλοντικές πιέσεις, που θα τους προκαλέσουν επιπρόσθετο άγχος και ενοχές σχετικά με την ετοιμότητά τους. Παράλληλα, κρίνεται απαραίτητο τα άτομα με ψυχική νόσο και οι φροντιστές τους να παραμένουν συνεπείς ως προς τη συμμετοχή τους σε ψυχοθεραπευτικά πλαίσια και προγραμματισμένες θεραπείες, ακόμα και όταν αυτά υλοποιούνται μέσα από τη βοήθεια των μεθόδων εξ’ αποστάσεως παροχής υπηρεσιών. Την ίδια στιγμή, θεωρείται ουσιαστικό τα μέλη με προβλήματα ψυχικής υγείας να ενθαρρύνονται να μιλούν ανοιχτά για τις ανησυχίες τους σχετικά με την πανδημία στο εσωτερικό της οικογένειας, καθώς και να αντιμετωπίζονται με ενσυναίσθηση, κατανόηση και με μία διάθεση εξεύρεσης συλλογικών λύσεων. Τέλος, ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται η αποφυγή της επαναλαμβανόμενης έκθεσης σε πληροφορίες γύρω από την πανδημία, καθώς και η παροχή έγκυρης και «εύπεπτης» πληροφόρησης από τους οικείους φροντιστές (Imran, Zeshan & Pervaiz, 2020; Prime, Wade & Browne, 2020).

   Ολοκληρώνοντας, είναι σημαντικό να μπορούμε να αναγνωρίσουμε το γεγονός, ότι η πανδημία συνιστά ένα πρωτόγνωρο παγκόσμιο φαινόμενο, που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη. Η ψυχολογική διαχείριση της πανδημίας δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση μεμονωμένη ευθύνη των ανθρώπων και των οικογενειών τους. Το παρόν διάστημα, στην επιστημονική κοινότητα, διαπιστώνεται όλο και πιο έντονα η ανάγκη για την καλλιέργεια «κοινωνικής ανθεκτικότητας» και συλλογικών μεθόδων ψυχολογικής προσαρμογής, καθότι η υπέρβασή της παρούσας κρίσης, φαίνεται, πως προϋποθέτει έναν συνδυασμό συλλογικότητας, αλληλεγγύης και εστιασμένων υγειονομικών, κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών παρεμβάσεων.


Βιβλιογραφία:

Cohen, J. I. (2000). Stress and mental health: a biobehavioral perspective. Issues in mental health nursing21(2), 185-202.

Eckardt, J. P. (2020). Caregivers of people with severe mental illness in the COVID-19 pandemic. The Lancet Psychiatry7(8), e53.

Fridman, G. A. (2021). Use of Psychotropic Drugs During the Argentine Quarantine Due to the COVID-19 Pandemic. Available at SSRN 3778702.

Imran, N., Zeshan, M., & Pervaiz, Z. (2020). Mental health considerations for children & adolescents in COVID-19 Pandemic. Pakistan journal of medical sciences36(COVID19-S4), S67.

Javed, B., Sarwer, A., Soto, E. B., & Mashwani, Z. U. R. (2020). The coronavirus (COVID19) pandemic's impact on mental health. The International journal of health planning and management35(5), 993-996.

MacMillan, T., Corrigan, M. J., Coffey, K., Tronnier, C. D., Wang, D., & Krase, K. (2021). Exploring Factors Associated with Alcohol and/or Substance Use during the COVID-19 pandemic. International journal of mental health and addiction, 1-10.

Panchal, N., Kamal, R., Orgera, K., Cox, C., Garfield, R., Hamel, L., & Chidambaram, P. (2020). The implications of COVID-19 for mental health and substance useKaiser family foundation21.

Pfefferbaum, B., & North, C. S. (2020). Mental health and the Covid-19 pandemic. New England Journal of Medicine383(6), 510-512.

Prime, H., Wade, M., & Browne, D. T. (2020). Risk and resilience in family well-being during the COVID-19 pandemic. American Psychologist75(5), 631.

Rains, L. S., Johnson, S., Barnett, P., Steare, T., Needle, J. J., Carr, S., ... & Simpson, A. (2021). Early impacts of the COVID-19 pandemic on mental health care and on people with mental health conditions: framework synthesis of international experiences and responses. Social psychiatry and psychiatric epidemiology56(1), 13-24.

Shevlin, M., McBride, O., Murphy, J., Miller, J. G., Hartman, T. K., Levita, L., ... & Bentall, R. P. (2020). Anxiety, depression, traumatic stress and COVID-19-related anxiety in the UK general population during the COVID-19 pandemic. BJPsych Open6(6).

Tsamakis, K., Rizos, E., Manolis, A., Chaidou, S., Kympouropoulos, S., & Spartalis, E. et al. (2020). [Comment] COVID-19 pandemic and its impact on mental health of healthcare professionals. Experimental And Therapeutic Medicine. doi: 10.3892/etm.2020.8646

Voitsidis, P., Gliatas, I., Bairachtari, V., Papadopoulou, K., Papageorgiou, G., Parlapani, E., ... & Diakogiannis, I. (2020). Insomnia during the COVID-19 pandemic in a Greek population. Psychiatry research289, 113076.

 ~ ~ ~

* Ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος 

είναι ψυχίατρος-σεξολόγος, κοινωνικός ακτιβιστής και Έλληνας Ευρωβουλευτής.

  Γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου 1985 στην Αθήνα. Στην ηλικία των 14 μηνών διαγνώστηκε με νωτιαία μυική ατροφία. Στην ηλικία των 15 ετών η περίπτωσή του έγινε η αφορμή να αλλάξει ο νόμος περί σημαιοφόρων στις σχολικές παρελάσεις.

   Το 2003 εισήχθη στο Τμήμα Ιατρικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου έλαβε το Πτυχίο Ιατρικής το 2010, με Άριστα. Από το 2013 έως το 2015, παράλληλα με την άσκηση Ειδικότητας, παρακολούθησε μετεκπαιδευτικά σεμινάρια στο αντικείμενο των ψυχοσεξουαλικών διαταραχών του ανθρώπου. Το 2014 πήρε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην «Προαγωγή Ψυχικής Υγείας - Πρόληψη Ψυχιατρικών Διαταραχών». Το 2016, έλαβε τον Τίτλο Ειδικότητας της Ψυχιατρικής και έκτοτε εργάστηκε έως τον Ιούνιο του 2019 ως Επιμελητής Β' στη Β' Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου «Αττικόν».

 


20 Νοεμβρίου, 2021

Η ΚΟΦΙΨΥ συμμετείχε στις φετινές εκδηλώσεις για την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973

 Προετοιμασία της ΚΟΦΙΨΥ στις φετινές εκδηλώσεις για την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973. 15η Νοεμβρίου 2021.

Η ΚΟΦΙΨΥ συμμετείχε στις εορταστικές εκδηλώσεις
της εξέγερσης του Πολυτεχνείου 

στις 15 και 16 Νοεμβρίου τιμώντας τους αγώνες
ενάντια στην επταετή δικτατορία.
 Η συναρμολόγηση του Ρ/Σ των μαθητών στις φετινές εκδηλώσεις για την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973
Η συνδιοργάνωση έγινε με 
την Παιδαγωγική Ομάδα του Σκασιαρχείου
και το πρόγραμμα περιλάμβανε 
ξενάγηση και ομιλίες στους μαθητές.
Η αλυσίδα των συσκευών του μαθητικού ραδιοσταθμού κατασκευής της ΚΟΦΙΨΥ
Αναδείχθηκε η ιστορική αξία και ο ρόλος
που είχε ο ραδιοσταθμός 
και εξιστορήθηκε η γενναία αντίσταση 
των φοιτητών και του λαού
στο Πολυτεχνείο, τον Νοέμβρη του 1973.
Οι κεραίες δίπολα των μαθητικών ραδιοσταθμών
Ταυτόχρονα λειτούργησε ο ραδιοσταθμός των μαθητών 
που εξέπεμψε ακόμη μία φορά
-χωρίς να παρεμβάλλει σε ελεύθερη συχνότητα- 
για εκπαιδευτικούς & πειραματικούς λόγους
από το προαύλιο του Ιστορικού Ιδρύματος. 
Εμείς ως ΚΟΦΙΨΥ έχουμε συμβάλλει εθελοντικά
για την επίτευξη του εγχειρήματος
με την τεχνική εμπειρία και αρτιότητα
των μελών μας στα ραδιοφωνικά μετερίζια.
Το "Σκασιαρχείο" εν δράσει: επιτυχημένη εκπομπή με παράσταση Καραγκιόζη από ταλαντούχο μαθητή
  Θυμίζουμε ότι για την ΚΟΦΙΨΥ 
η ένταξη του ραδιοφώνου
ως μέσο έκφρασης των παιδιών στην εκπαίδευση,
αποτελεί και πιλοτικό σχέδιο 
προς την θέσπιση του ραδιοφωνικού μέσου
ενταγμένου ως ισχυρού ψυχοθεραπευτικού εργαλείου
στις κοινότητες των ιδρυμάτων της Ψυχικής Υγείας.
Graffiti μαθητών με την εικόνα της γκρεμισμένης πύλης του Πολυτεχνείου από το τανκς της δικτατορίας 

Η αφήγηση στους μαθητές των γεγονότων της εξέγερσης από παλαίμαχο αγωνιστή εκπέμπεται στον αέρα.
Το σύστημα του πομπού


14 Νοεμβρίου, 2021

Η ΚΟΦΙΨΥ στις μέρες του Νοέμβρη του '73

ΚΙΝΗΣΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
ΚΟΦΙΨΥ

Αγαπητές και αγαπητοί φίλες και φίλοι

σας προσκαλούμε
στις εορταστικές εκδηλώσεις της εξέγερσης του Πολυτεχνείου όπου συμμετέχει και η ΚΟΦΙΨΥ.

Στις 15 και 16 Νοεμβρίου από τις 15.00 μέχρι τις 18.00

στον προαύλιο χώρο του ιστορικού κτιρίου κάνοντας τα παρακάτω εργαστήρια για παιδιά: 

-Ραδιόφωνο από το «Μαγικό Ραδιόφωνο», τα «Θρανία της άνοιξης» και την «ΚΟΦΙΨΥ»

-Χαρακτική με τη δημιουργία χαρακτικού της πόρτας του Πολυτεχνείου

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ξενάγηση με ομιλίες στους μαθητές,
για την ιστορική αξία και τον ρόλο
που είχε ο ραδιοσταθμός του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973.
Την οργάνωση ανέλαβε η Παιδαγωγική Ομάδα του Σκασιαρχείου
με την βοήθεια της ΚΟΦΙΨΥ.
Το "Σκασιαρχείο" είναι ο πολυπληθής φορέας
με το σπουδαίο έργο στην Κοινωνική Παιδαγωγική
και με τον οποίο συνεργαζόμαστε
στην δημιουργία κοινοτικών σχολικών ραδιοφώνων.

Εμείς ως ΚΟΦΙΨΥ έχουμε συμβάλλει εθελοντικά
για την επίτευξη του εγχειρήματος
με την τεχνική εμπειρία και αρτιότητα
των μελών μας στα ραδιοφωνικά μετερίζια.
Για εμάς, η ένταξη του ραδιοφώνου
στην εκπαίδευση ως μέσο έκφρασης των παιδιών,
αποτελεί και πιλοτικό σχέδιο προς την θέσπιση του ραδιοφωνικού μέσου
ως ισχυρού ψυχοθεραπευτικού εργαλείου
στις κοινότητες των ιδρυμάτων της Ψυχικής Υγείας.

Μέλη του ΔΣ της ΚΟΦΙΨΥ εκθέτουν την βαλίτσα με το ραδιόφωνο των παιδιών
που κατασκεύασε η σύμπραξη BEAVERS WOODEN TOYS-ΣΚΑΣΙΑΡΧΕΙΟ-ΚΟΦΙΨΥ.
Εκδήλωση της ΚΟΦΙΨΥ «Ψυχική υγεία και οικογένεια» την 11.06.2021

Έτσι η ΚΟΦΙΨΥ έχει κατασκευάσει και λειτουργήσει πειραματικά φορητά δείγματα μικρών FM ραδιοσταθμών - Tiny Radio, που έχουν τοποθετηθεί σε βαλίτσες. Οι ραδιοσταθμοί εκπέμπουν -χωρίς να παρεμβάλλουν σε ελεύθερη συχνότητα- για εκπαιδευτικούς-πειραματικούς λόγους και οι μαθητές δημιουργούν ραδιοφωνικό πρόγραμμα υπό την εποπτεία και οργάνωση των στελεχών της Παιδαγωγικής Ομάδας του Σκασιαρχείου.


~  ~ ~
 
17 Νοέμβρη 1973 - Σύντομο χρονικό της εξέγερσης σε εικόνες
 
~  ~ ~
 
Η σύμπραξή μας
ΣΚΑΣΙΑΡΧΕΙΟ - ΚΟΦΙΨΥ - BEAVER'S WOODEN TOYS
Δημοσιεύουμε ένα μέρος του γραπτού κειμένου
που περιγράφει την ήδη δίχρονη συνεργασία,
που συντάχθηκε και υπογράφηκε
εν μέσω των περιοριστικών μέτρων
τον δύσκολο χειμώνα του 2020.
Οι τρεις καλοί φορείς μας,
συμπράττουν επ' ωφελεία
της ορθής Εκπαίδευσης, της καλής Ψυχικής Υγείας και των Παιδιών

 

~  ~ ~

 

 Η Συνεργασία

ΣΚΑΣΙΑΡΧΕΙΟ - ΚΟΦΙΨΥ - BEAVER'S WOODEN TOYS είναι Τριμερής Σύμπραξη μεταξύ των παραπάνω αναφερόμενων ομοταγών φορέων και εκφράζει τη βούληση τους να αναπτύξουν συνεργασία με σκοπό το αμοιβαίο όφελος χωρίς όμως αυτό να αποτελεί μια τυπική νομική σχέση/δέσμευση μεταξύ τους ή να σημαίνει εμπορική συναλλαγή.

~

Το ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ στοχεύει στην από κοινού προώθηση τηςεκπαιδευτικής, επιστημονικής, ερευνητικής και διοικητικής συνεργασίας με σαφείς μη κερδοσκοπικούς & μη εμπορικούς σκοπούς.

~

Το ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ υπογράφεται στο πλαίσιο της στρατηγικής για τη δυναμική προσέγγιση των στόχων του καθενός συμβαλλόμενου μέρους με σαφή προσανατολισμό στον αφιλοκερδή χαρακτήρα, την εξωστρέφεια και τις απαιτήσεις για την επιμόρφωση, την έκφραση, την παιδαγωγική, τους πειραματικούς ψηλαφισμούς για ένα σχολείο της κοινότητας, την κοινωνική εταιρική ευθύνη, την ανιδιοτελή προσφορά έμψυχης χορηγίας, την κοινωνικοποίηση, την φροντίδα επανένταξης των ψυχικά πασχόντων, την ψυχοθεραπευτική έκφραση με χρήση του ραδιοφώνου, την αποφυγή των αποκλεισμών και της περιθωριοποίησης, την έρευνα και καινοτομία.


~ ~

Μάθημα με χειριστήριο στα σήματα Μορς
από την ασυρματίστρια συμπρόεδρη στην ΚΟΦΙΨΥ κα Καπετάνου Ευαγγελία,
σε μαθήτριες/ές των παιδαγωγικών ομάδων
"Τα θρανία της Άνοιξης" και το "Μαγικό Ραδιόφωνο" του "Σκασιαρχείου".
Πεδίο του Άρεως, 11 Ιουνίου 2021


~ ~

Αυτοαξιολόγηση, τεκμηρίωση, επικύρωση και αναγνώριση καθενός συμβαλόμενου φορέα


Η ΚΙΝΗΣΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ – ΚΟΦΙΨΥ

απαρτίζεται από έμπειρες/ους εθελόντριες και εθελοντές μέλη μας στα ζητήματα της Ψυχικής Υγείας, που αποτελούν τον πολύτιμο φιλάνθρωπο και συμπονετικό κορμό για την χαλύβδωση του έργου μας. Επίσης είναι στελεχωμένη με πρόσωπα που στα Ερτζιανά και στα Ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης είχαν ή έχουν αξιοσημείωτο ρόλο. Είτε ως ασυρματίστριες/ές στην Ελληνική Ναυτιλία είτε ως επαγγελματίες δημοσιογράφοι, εκδότες/τριες, θεμελιωτές εναλλακτικών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών. Επίσης είναι πρόσωπα που διαδραμάτισαν ιστορικό ρόλο στη απελευθέρωση των ραδιοτηλεοπτικών μέσων. Στο σωματείο συμμετέχουν κινηματογραφιστές, φωτογράφοι, ποιητές/ήτριες, συγγραφείς, συνθέτες μουσικοί, εικαστικοί, ηθοποιοί. Ταυτόχρονα υπάρχουν μέλη από τον τεχνικό κλάδο των μηχανικών με εμπειρία στην αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών. Τα συμμετέχοντα πρόσωπα μεταφέρουν και καταθέτουν ανιδιοτελώς την γνώση και την εμπειρία τους για το καλό των μελών του σωματείου και της Ψυχικής Υγείας

Εθελοντής της ΚΟΦΙΨΥ συναρμολογεί τους ραδιοφωνικούς πομπούς των μαθητών

 ~

   Η BEAVERS  WOODEN TOYS είναι μία Ελληνική βιοτεχνία καθετοποιημένης παραγωγής παιχνιδιών εμπνευσμένων από την παράδοση. Τροφοδοτούνται σε πρώτη ύλη από ντόπιες πηγές ενώ χρησιμοποιούν εισαγόμενη μόνον αν υπάρχει έλλειψη στην εγχώρια αγορά. Επικεντρώνονται στην παραγωγή αξίας και όχι στη μείωση του κόστους. Δηλαδή προτεραιότητα τους είναι τα προϊόντα με μεγάλη κοινωνική και οικονομική προστιθέμενη αξία και περιβαλλοντικό πρόσημο και όχι με φθηνό κόστος που συχνά οδηγεί σε χαμηλή ποιότητα και σε κρυφή παραβίαση κανόνων ασφάλειας και υγείας. Το κέντρο βάρους της παραγωγής τους δεν είναι η σφαίρα της εμπορίας και της απλής διάθεσης αλλά εκείνη της ολοκληρωμένης μεταποίησης βασισμένης στην ενδογενή παραγωγή. Παρόλα αυτά έχουν την  συνείδηση ότι όλα τα παραπάνω τους κάνουν ιδιαίτερα ευάλωτους στο εξαιρετικά ανταγωνιστικό πεδίο της παγκοσμιοποιημένης Αγοράς. Σε όλες αυτές τις στρεβλές αντιξοότητες απαντούν εναλλακτικά με εφευρετικότητα & προσωπική υπεραναπλήρωση ενώ αμύνονται με συμμετοχή σε αλληλέγγυα δίκτυα παραγωγών και καταναλωτών. Λατρεύουν τα παιδιά.

Δεκέμβρης 2020: στην βιοτεχνία των BEAVER'S WOODEN TOYS κατασκευάζουμε τις πρώτες κεραίες των μαθητικών ραδιοφώνων

 ~

   H ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ «ΣΚΑΣΙΑΡΧΕΙΟ Πειραματικοί ψηλαφισμοί για ένα σχολείο της Κοινότητας»
συγκεντρώνει ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, εκπαιδευτικούς
από τους χώρους της Πρωτοβάθμιας, της Δευτεροβάθμιας και της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Συγκροτούνται σε ομάδες εργασίας που εργάζονται σε διάφορες θεματικές
για την επίτευξη των σκοπών του Σωματείου
δηλ την δωρεάν προώθηση της συνεργατικής παιδαγωγικής στη δημόσια εκπαίδευση.
Επίσης προσφέρεται δωρεάν επιμόρφωση από το ΔΙΚΤΥΟ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
και από τρία πανεπιστήμια της χώρας.
Μέρος του έργου του φορέα σχετίζεται με την παραγωγή εκπαιδευτικού, επιμορφωτικού υλικού,
μεταφράσεις, συγγραφή κειμένων, υποτιτλισμοί ταινιών,
πειραματική λειτουργία ραδιοφωνικών σταθμών, ραδιοφωνικές εκπομπές κτλ
Το περιοδικό "Ο Κοκκινολαίμης". Μία από τις επιτυχημένες εκδόσεις της Παιδαγωγικής Ομάδας του Σκασιαρχείου



~  ~ ~


6 Νοεμβρίου 2021, ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΔΙΚΤΥΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ FREINET
Βιωματικό εργαστήριο "Ραδιόφωνο, Κοινότητα και Παιδαγωγική Φρενέ"
από τους Μπάμπη Μπαλτά, Χρήστο Ποζίδη, Ακη Ασπρογέρακα και Δαμιανό Βογανάτση
 



με εκτίμηση

από το ΔΣ της 

Κ.Ο.ΦΙ.Ψ.Υ.